حامدرحیمی پنجکی

معرفی رشته بوکس

 

(ورزش بوکس) یا مشت زنی از جمله ورزش های پر طرفدار امروزی در میان اکثر جوان ها می باشد. بوکس یا مشت زنی یکی از رشته های ورزش رزمی است که در آن دو نفر با ضربات مشت در دو نوع آماتور و حرفه ای، با یکدیگر مبارزه می کنند.
 

مختصری از ورزش و اصول بازی:

در ورزش بوکس نیروی بدنی و استفاده از تکنیک دارای اهمیت بسیاری است و به جهت طبیعت خاص این ورزش ، افرادی که دارای عادتهای روانی جنگجویی و مبارزه طلبی می باشند به آن روی می آورند . در این ورزش شهامت و قدرت زیاد مورد نیاز است و تکنیکهای آن شامل عملکردهای سریع و عکس العمل های فعال می باشد. ورزش بوکس در راند های 3 دقیقه ای و با کنترل دقیق داور وسط در داخل رینگ انجام می شود . هدف طرفین مبارزه گرفتن امتیاز بوسیله وارد کردن ضربات و به زانو درآوردن حریف می باشد . امتیاز به ضربات کوبنده ای تعلق می گیرد که با مشت بسته بوسیله هر کدام از دستها به طرفین سر ، صورت و یا تنه در بالای کمر اصابت نماید.

 

تاریخچه ورزش بوکس

هیچ وقت تاریخ دقیقی از شروع ورزش بوکس یا مشتی زنی دراختیار نبوده ولی چیزی که مشخص است قدمت این ورزش در روم باستان است جایی که مشت زن ها برای مبارزه از دستکش های چرمی که بروی آنها سنگ و فولاد مجهز شده بود، استفاده می کردند. با این دستکش ها در پایان مبارزه، بطور قطع یک نفر کشته شده زمین مبارزه را ترک می کرد.

هر آنچه که باید از ورزش بوکس بدانید

این مبارزات رومی بعدها در المپیادهای باستان منسوخ شده و دستکش های چرمی محکم جایگزین آن دستکش های سنگی و سیمی شد. مسابقات رسمی ورزش بوکس در 677 سال قبل از میلاد حضرت مسیح و در 23مین بازی المپیک اولین رقابت های خود را آغاز کرد که در پایان بوکسور اهل سمیرنا بنام ابراستوس به مقام قهرمانی رسید. در قرن 18، سن برنادن یک کشیش ایتالیایی ورزش بوکس را که تقریبا فراموش شده بود برای جایگزینی مسابقات شمشیربازی که تلفات زیادی داشت دوباره احیا کرد.

 ورزش بوکس روز بروز در حال پیشرفت بود و در سال 1890 توسط مارکیز کوئینزبری قانونمند شد و برای مبارزات استفاده از دستکش بوکس الزامی شد و اولین مسابقات با قواعد و قوانین جدید در سال 1892 بود، جایی که در پایان جمس می کوربت به مقام قهرمانی رسید.

 

بوکسور های ایرانی و تاریخچه بوکس در ایران

معروف است که هوارد باسکرویل از آمریکا که به مدیریت کالج آمریکائی در رضاییه منصوب شده بود، نخستین کسی است که ورزش بوکس را به ایران آورد. او بعدها با مشروطه خواهان ایران همراه شد و در جریان جنگی کشته شد.

سالهایی که صنعت سینمای ایران ترقی کرد جوانان روی پرده سینما این ورزش را دیده و با خود تمرین میکردند چند نفری هم که در آن سالها به خارج برای تحصیل رفته بودند به این ورزش آشنا شدند. در سالهای 1314 یک نفر مهندس از کشور چکسلواکی موسوم به فایت که مامور ایران در کمپانی اشکودا در تهران شده بود وارد ایران شد.

 فایت یکی از قهرمانان معروف سنگین وزن اروپا بود و چندین سال قهرمان اروپا بود و یک بار هم ماکس شملینگ آلمانی را مغلوب کرده بود. چند نفر از علاقه مندان در آن دوران نزد ایشان مشغول به تمرین شدند که آقایان ناطقی (محصل مدرسه نظام) و استوار زنگنه پور از جمله این افراد بودند.

 

مسابقات و قوانین مسابقات بوکس

 در همین سالها در بعضی از شهرهای ایران جوانان با این ورزش آشنا شدند برای مثال درمشهد منوچهر مهران و حسین بنایی و چند نفر دیگر نزد یک نفر مهندس برق آلمانی به تمرین این فن مشغول بودند.

بوکس در ایران پس از فعالیتی 34 ساله با پیروزی انقلاب دچار وقفه شد این رشته پس از ده سال بار دیگر راه اندازی شد و بدلیل ابهامات ایجاد شده و عدم تفاوتی که در جامعه بین بوکس حرفه ای و آماتور وجود داشت این رشته جایگاه گذشته خود را بدست نیاورد و در این میان مسائل شرعی و برخی اظهارات در این زمینه بر ابهامات افزود و ذهنیتهای منفی نسبت به بوکس ایجاد کرد.

 زمان مسابقه بوکس

در کلیه مسابقات جهانی و المپیک و دیگر مسابقات رسمی وقت مسابقه سه دوره(راند) سه دقیقه ای تعیین شده که بین هر راند یک دقیقه استراحت خواهد بود. در مسابقات دو جانبه تعداد دور ها به همین ترتیب خواهد بود .لیکن در صورت توافق طرفین می توان در 4 دوره 3 دقیقه ای یا 6 دوره 2 دقیقه ای مسابقه را انجام داد . هر شرکت کننده مجاز است یک نفر کمک و یک نفر دستیار داشته باشد که او را هنگام استراحت بین هر راند تر و خشک کند.

ابعاد و اندازه رینگ بوکس و دیگر لوازم آن

رینگ در تمام مسابقات باید به شرح ذیل باشد :1- اندازه رینگ بوکس حداقل 4٫90 متر در 4٫90 مترو حداکثر 6٫10 در 6٫10 متر مربع است . 2- کف رینگ باید مسطح و محکم و دست کم 50 سانتیمتر از لبه خارجی طنابها به بیرون ادامه داشته باشد. 3- کف رینگ باید با نمد یا لاستیکی به قطر حداقل 1٫50 و حداکثر 1٫90 سانت پوشیده شود و روی آن پارچه برزنتی محکمی به طوریکه نمد یا لاستیک و تمام سطح رینگ را بپوشاند کشیده شود . 4- سه رشته طناب اطراف رینگ به ضخامت حداقل سه سانتیمتر و حداکثر 5 سانتیمتر باید کشیده شود به طوریکه فاصله طنابها از کف رینگ به ترتیب 40 و 80 و 130 سانتیمتر باشد. طنابها باید در هر سمت در محل متساوی با پارچه ای به عرض 3 الی 4 سانتیمتر متصل باشد.

 

 دستکشها :

دستکشهای مسابقه هر یک باید به وزن 8 اونس ( 227 گرم) باشد بطوری که وزن چرم روکش دستکشها و محتویات آن مساوی باشد ( با 4 اونس روکش چرمی و 4 اونس محتویات آن ) البته در تمرینات از دستکشهای 12 و 14 و 16 اونس استفاده می شود . محتویات داخل دستکش نباید جابجا و روی چرم روکش دستکش بریدگی داشته باشد . بند دستکشها باید بدون سر فلزی و در پشت مچ دست بسته شود .

 بانداژها :

باندازها باید از نوعی که در پانسمان زخم به کار می رود بطول 2٫5 متر و عرض 4٫5 سانتیمتر استعمال شود .لیکن در مورد بانداژهای زخیمتر برای هر دست فقط 2 متر مجاز می باشد .

 لباس شرکت کننده :

کفش یا پوتین سبک و بدون هیچ پاشنه ای – شلوار کوتاه که تا نیمه ران برسد و زیر پیراهن رکابی که سینه و پشت را بپوشاند و در صورتیکه پیراهن و شلوار یکرنگ باشد در کمر باید توسط باندی از رنگ دیگر مجز ا باشد. تبصره :1- منظور از کمر خط تصوری است که از ناف تا بالای لگن خاصره می باشد . 2- استفاده کلاه محافظ دندان لاستیکی و بیضه بند کاپ دار از انواع المینیوم یا کائوچویی مجاز است 0در مسابقات آماتوری و الپیادها و جهانی اجباری می 3- استفاده کمربندهای چرمی و سگکهای و هر نوع اشیا ممنوع است . 4- استفاده روغن وازلین و شبیه آن بصورت و تمام بدن و انواع مشکوک آن که برای حریف زیان اور است مجاز نیست . 5- استفاده شلوارهای بافتنی و انواع شلوار شنا مجاز نمی باشند.

لوازم رینگ :

عبارت است از 2 عدد سینی چوبی که در آن مقداری کلیفون برای کف پاها و 2 عدد چهار پایه و دو بطری آبخوری و دو لگن خاک اره و دو سطل آب و میز و صندلی کافی برای داور زنگ و کرنومتر دقیقه و ثانیه شمار و یک جعبه کامل لوازم کمکهای اولیه پزشکی .

لوازم مورد نیاز در رشته بوکس

کلاه محافظ :برای جلوگیری از صدماتی که به سر و صورت وارد شده و در برخی موارد بسیار خطرناک بوکسورها موظفند در مسابقات و تمرینات از کلاه محافظ استفاده نمایند . این نوع کلاهها که توسط شرکتهای مختلف ساخته می شود برخی از سر و دماغ و دهن و گوشها و گونه ها محافظت می کنند و برخی دیگر فقط ناحیه سر و گوش و گونه ها را می پوشانند که انتخاب نوع کلاه با کمیته برگذاری مسابقات است که قبلا تصمیم گیری می نماید.

برخی از مفاهیم ورزش بوکس

جب : پر کاربرد ترین ضربه مشت در این رشته ورزشی هست که به وسیله دست پیشرو (دستی که سمت پایی که جلو تر قرار داره هست) مشتی به سمت چانه حریف روانه میشه.

کراس : این مشت با دست غالب پرتاب میشود و با قدرت زیادی همراه هست. با چرخش کوچکی در ناحیه تاب کمرگشت همراه هست.

آپرکات : مشتی که از فاصله نزدیک و از پایین به سمت چانه حریف روانه میشه.

هوک : ضربه مشتی که از طرفین به سمت صورت حریف وارد میشه و با توجه به معنی کلمه هوک که به معنی قلاب هست، حرکت آرنج ها در این ضربه به صورت قلاب در میاد.

ساتپو : وقتی که یه مبارز چپ دست در مقابل یک مبارز راست دست قرار میگیره و دو مبارز مجبورند فرم ایستادنشون رو به کل تغییر بدن.

مبارز داخلی و خارجی :یه مبارز خارجی سعی میکند فاصله خودش را با حریف حفظ کند تا در موقعیت مناسب از جب استفاده کند در صورتی که یه مبارز داخلی نزدیک به حریفش کار میکند و فنی مثل آپرکات رو بیشتر ترجیه میدهد.

 

اصطلاحات تخصصی ورزش بوکس

وزنهای مختلف بوکس

مگس وزن تا 48 کیلو.

خروس وزن تا 54 کیلو.

پر وزن تا 57 کیلو.

سبک وزن تا 60 کیلو.

نیم وزن سبک تا 63٫5 کیلو.

نیم وزن تا 67 کیلو.

میان وزن سبک تا 71 کیلو.

میان وزن تا 75 کیلو.

نیم سنگین تا81 کیلو.

سنگین وزن تا91 کیلو.

فوق سنگین تا 91+ کیلو.

قوانین ورزش بوکس

بوکس نیز مانند تمامی ورزشها دارای قوانینی است که البته در اکثر ورزشها این قوانین پیچیده نیست و بوکس هم از این قاعده مستثنی نیست. در ورزش بوکس قوانین به دو دسته مسابقات و عمومی تقسیم می شوند. قوانین عمومی مانند نحوه ایستادن ، نحوه مشت زدن و … می باشد و قوانین مسابقات مربوط به وزن کشی و … می باشد.

1.دو بوکسور باید هم وزن باشند

2.بوکسورها تا 24 یا 36 ساعت قبل از مسابقه باید در وزن خود باشند

3.اگر بوکسوری در وزن خود نباشد 1 ساعت به او وقت داده می شود تا به وزن مسابقه برسد

4.مسابقه بوکس باید در رینگ برگزار شود که از سطح زمین فاصله داشته باشد

5.بوکسور اجازه ضربه زدن به بالای کمربند حریف را دارد و ضربه به زیر کمربند خطا می باشد

6.ضربه زدن با سر ، شانه ، آرنج خطا می باشد

7.مشت زدن با دستکش باز ، داخل دستکش ، مچ ، بیرون دست و یا کناره کف دست خطا می باشد

8.مشت زدن به پشت حریف ( گردن ، سر و بدن ) خطا می باشد

9.بوکسور اجازه گرفتن حریف و ضربه همزمان را ندارد

10.نشستن روی پا یا به اصطلاح (duck ) تا اندازه ای که سر شما پایین تر از کمربند حریف باشد مجاز نیست.

 11.پس از سوت داور و اعلام قطع بازی یا اتمام راند ، امکان ضربه زدن به حریف وجود ندارد.

 12.اجازه درآوردن لثه برای استراحت کردن در طول راند وجود ندارد.