حامدرحیمی پنجکی

تصاویر حامدرحیمی پنجکی آموزش هنرهای رزمی

منفی و مثبت نگری

منفی و مثبت نگری

حامد رحیمی حامد رحیمی 29 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

مختصصان معتقدند منفی‌نگر یا مثبت‌اندیش بودن، ویژگی‌هایی ثابت و تغییرناپذیر نیستند و با ترفندی ساده می‌توان حال‌وهوای ذهنی را تغییر داد.


روزنامه «نیویورک‌پست» در گزارشی به ترفندی موسوم به تثبیت کردن یا نصب می‌پردازد که دکتر «ریک هانسون»، متخصص اعصاب و روان معرفی کرده است.

بنابر گزارش ایسنا، دکتر هانسون می‌گوید که فرایند یادگیری دو مرحله دارد: فعال‌سازی و نصب. در مرحله فعال‌سازی، ما تجربه‌ای را چه خوب و چه بد از سر می‌گذرانیم. سپس وارد مرحله تثبیت کردن می‌شویم؛ جایی که خاطره آن تجربه را در مغزمان ذخیره می‌کنیم.

هانسون توضیح می‌دهد: بدون این تثبیت‌ ـ یعنی انتقال تجربه از حافظه کوتاه‌مدت به ذخیره بلندمدت‌ ـ تجربیات مفید مانند احساس مراقبت شدن، لحظاتی خوشایندند اما پایدار نیستند و هیچ یادگیری، رشد یا تغییری به سمت بهتر شدن صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که تجربیات منفی به شکل خودکار «نصب» می‌شوند. بنابراین اگر می‌خواهید تجربیات مثبت را تثبیت کنید، باید روی آن کار کنید.

برای این کار، باید تجربیات مثبت را تقویت کنید و هنگام رخ دادنشان به‌درستی از آن‌ها لذت ببرید. یعنی ابتدا لحظه‌ای مکث کنید و به چیز خوبی که در آن تجربه وجود دارد، خواه طعم لذیذ یک غذا، خواه احساس آرامش هنگام پیاده‌روی در یک روز زیبا یا حتی شادی از خندیدن با یک دوست، بیشتر توجه کنید.

دکتر هانسون پیشنهاد می‌دهد پنج تا ۱۰ ثانیه‌ یا بیشتر وقت بگذارید و در حس خوب آن تجربه بمانید: هرچه این نورون‌ها بیشتر و با شدت بیشتری با هم فعال شوند، این قدرت درونی بیشتر در مغزتان شکل خواهد گرفت.

وقتی این کار را انجام می‌دهید، فقط در آن لحظه نیست که از جنبه‌های مثبت بیشتر بهره‌برداری می‌کنید. با تمرین، در واقع به مغزتان یاد می‌دهید که در آینده هم به جنبه‌های مثبت بیشتر توجه کند.

در واقع شما واکنش عاطفی‌تان را به آن تجربه مثبت تقویت می‌کنید. آنچه با گذشت زمان، می‌تواند تمایل به منفی‌نگری را متعادل و در واقع مغز را آماده کند تا در آینده تجربیات خوب بیشتری را جذب و حفظ کند.

برای درک اینکه چرا این روش موثر است، ابتدا مهم است که بدانیم انسان‌ اصولا به منفی‌نگری تمایل دارد؛ به این معنی که بیشتر احتمال دارد به مسائل منفی توجه کنند و آنها را از مسائل مثبت مهم‌تر در نظر بگیرد.

این موضوع برای تمام کسانی که این تجربه را دارند که به یک نکته انتقادی و منفی در نقدی مثبت در محل کار چسبیده‌اند یا نتوانسته‌اند ذهنشان را از تکرار یک لحظه شرم‌آور ـ با وجود تعاملات بی‌شمار و غیرشرم‌آور بعدی‌ ـ بازدارند، قابل‌درک و طبیعی به نظر می‌رسد.

خبرهای مرتبط

 

پزشکی ورزشی تخصصی

پزشکی ورزشی تخصصی

حامد رحیمی حامد رحیمی 29 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

پزشکی ورزشی تخصصی از پزشکی است که در زمینه سلامتی ورزشکاران و همچنین استفاده از ورزش در جهت حفظ سلامت عمومی انسان‌ها مطالعه می‌نماید. علاوه بر آن به درمان، توانبخشی و پیشگیری از آسیب‌های ورزشی کمک می‌کند.
هرچند رشته پزشکی ورزشی به عنوان یک رشته تخصصی پزشکی در چند دهه اخیر مطرح شده‌است ولی سابقه آن با تاریخ ورزش درجهان پیوند خورده و از هنگامی‌که ورزش وجود داشته، مباحث پزشکی مرتبط با ورزش نیز در کنار آن مطرح بوده‌است. در یک کتابچه پزشکی یافت شده در هند با عنوان Arthava-Veda که مربوط به ۸۰۰ تا ۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌باشد از اثرات درمانی ورزش نام برده شده‌است. با گسترش ورزش و همگانی تر شدن آن دانش بشری در خصوص پزشکی ورزشی به‌ویژه در بعد آسیب‌های ورزشی و بازتوانی ورزشی افزایش یافت.

ابن سینا در کتاب قانون خود جستارهایی را به موضوعات مرتبط با پزشکی ورزشی اختصاص داده‌است. موضوعاتی مانند اثر ورزش بر تندرستی، اثرات انواع ماساژها، ورزش در کودکان و سالمندان و نحوه برخورد با خستگی‌های ناشی از ورزش ودرمان آن، منافع و مضار ورزش در بیماری‌ها و آسیب‌های ناشی از ورزش از جمله مباحثی است که بخشی از کتاب قانون را به خود اختصاص می‌دهد.

جالینوس پزشک یونانی سده دوم وسوم پیش از میلاد نگرش جدیدی را در مورد سلامت و بهداشت ارائه داد که می‌توان آن را فیزیولوژی کاربردی ورزش نامید. همین پزشک است که استفاده از فراورده‌های گیاهی محرک را برای افزایش کارایی ورزشکاران در یونان باستان گزارش نموده‌است. سابقه استفاده ورزشکاران از ماساژ و رژیم غذائی خاص به مدت ۱۰ ماه پیش از آغاز مسابقات المپیک یونان باستان یافت شده‌است. انواع رژیم‌های غذائی توسط Promous قهرمان دو دوره دوهای استقامت در ۴۳ قبل از میلاد و اشکال تغییر یافته این رژیم توسط Gardine در ورزش‌های مختلف در تاریخچه المپیک ثبت شده‌است. این موارد حاکی از آن است که هرچند عنوان پزشکی ورزشی مربوط به سده اخیر می‌باشد ولی پیشینهٔ آن به میزان پیشینهٔ علم پزشکی و ورزش می‌باشد.

در سده گذشته که با گسترش دامنه دانش‌ها از جمله علم پزشکی از یک سو و گسترش کمی و کیفی ورزش از سوی دیگر توجه به این رشته در زمره دانش آکادمیک بیشتر شد. در سال ۱۹۲۸ فدراسیون بین‌المللی پزشکی ورزشی در جریان بازی‌های المپیک زمستانی جهت کمک به ورزشکاران پایه‌گذاری شد. در سال ۱۹۵۰ انجمن ملی مربیان ورزشی جهت آموزش علمی مربیان ورزشی تأسیس شد و به دنبال آن در سال ۱۹۵۱ انجمن پزشکی آمریکا کمیته‌ای را برای مطالعه بر روی آسیب‌های ورزشی پایه‌گذاری نمود که فعالیت آن ادامه دارد. شاید بتوان این کمیته را اولین اقدام در جهت آکادمیک نمودن رشته پزشکی ورزشی قلمداد نمود. بزرگ‌ترین سازمان پزشکی ورزشی کالج آمریکایی پزشکی ورزشی the American College of Sports Medicine می‌باشد که در سال ۱۹۵۴ تأسیس شده‌است. حوزه فعالیت رشته پزشکی ورزشی در سال‌های اخیر پیشرفت چشم‌گیری نموده و هم‌اینک در چندین کشور دنیا انجمن‌های پزشکی ورزشی، فدراسیون پزشکی ورزشی و رشته آموزشی پزشکی ورزشی در دانشگاه‌ها و درسطوح مختلف فعالیت دارد.

 

چه ورزشی برای درمان دیابت خوب است؟


 

چه ورزشی برای درمان دیابت خوب است؟


آیا بین ورزش و دیابت رابطه معناداری وجود دارد و ورزش به کنترل دیابت کمک می‌کند؟ خوشبختانه بله؛ درمان دیابت با ورزش از راه‌های مختلف امکان‌پذیر است و شما با وارد کردن ورزش به برنامه روزانه‌تان، گام بزرگی به سوی سلامتی برمی‌دارید.

اگر تا به‌حال برای درمان دیابت فقط از داروهای مخصوص این بیماری استفاده کرده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم که با ما در این مطلب همراه باشید تا بیشتر از رابطه ورزش و دیابت و تاثیر ورزش بر دیابت برای‌تان بگوییم.

دیابت چیست و علائم آن کدام است؟

دیابت یک بیماری جدی است که در آن سطح گلوکز خون شما بسیار بالا می‌رود. این اتفاق در سه حالت می‌تواند بیفتد:

بدن شما انسولین کافی تولید نمی‌کند؛

انسولین تولید شده بدن، موثر نیست؛

زمانی که بدن شما اصلاً نمی‌تواند انسولین تولید کند.

دیابت دو نوع اصلی دیابت دارد: نوع ۱ و نوع ۲. انواع دیگر دیابت شامل دیابت بارداری است که برخی از زنان ممکن است در دوران بارداری به آن مبتلا شوند. بسیاری دیگر از انواع نادر دیابت مانند نوع ۳ و دیابت خودایمنی پنهان در بزرگسالان (LADA) نیز وجود دارد. دیابت هم مانند هر بیماری دیگری، علایم و نشانه‌های خاصی دارد. علائم رایج دیابت عبارتند از:

تاری دید

تشنگی مدام

کاهش وزن بدون تلاش

خارش یا برفک ناحیه تناسلی

تکرر ادرار مخصوصا در شب

احساس خستگی بیش از حد معمول

بهبودی دیرهنگام بریدگی‌ها و زخم‌ها

حتما بخوانید

چیزهایی که هر سالمندی درباره ورزش باید بداند!

تاثیر ورزش بر دیابت

برای درک بهتر رابطه ورزش و دیابت، این‌که شما چه نوع دیابتی دارید، مهم است. دیابت نوع یک و دیابت نوع دو هرکدام ویژگی‌های مشخصی دارند و ورزش‌های خاصی برای آن‌ها مناسب است. در زیر، ورزش‌های توصیه‌شده برای هرکدام از این دو نوع را معرفی می‌کنیم.

 

ورزش و دیابت نوع یک

چه رابطه‌ای بین ورزش و دیابت نوع یک وجود دارد؟ ورزش می‌تواند نقش مهمی در حفظ سلامت کلی و حمایت افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ داشته باشد. با توجه به انجمن دیابت آمریکا (ADA)، بیشتر بزرگ‌سالان مبتلا به دیابت نوع ۱، باید حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط ​​تا شدید در هفته داشته باشند. می‌توانید با این مقدار شروع کنید و به‌تدریج، دفعات، مدت و شدت ورزش را افزایش دهید.

تمرینات و ورزش‌های مناسب برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ شامل شنا، ایروبیک، دوچرخه‌سواری می‌شود. حتما قند خون را قبل و بعد ورزش کنترل کنید.

 

ورزش و دیابت نوع دو

رابطه بین ورزش و دیابت نوع دو چیست؟ اگر در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ هستید و یا اگر هم به دیابت نوع ۲ مبتلا هستید، باز هم ورزش برای شما مهم و مفید است. تحقیقات نشان می‌دهد که فعالیت بدنی، بخش مهمی از برنامه‌ی درمانی افراد دیابتی است، به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲؛ زیرا به ثبات سطح گلوکز خون (سطح قند خون) در محدوده سالم کمک می‌کند و مانع از عوارض طولانی‌مدتی مانند مشکلات قلبی می‌شود.

در واقع فعالیت بدنی با حساس‌تر کردن بدن به انسولین، گلوکز خون را برای بیش از ۲۴ ساعت پس از ورزش کاهش می‌دهد. البته، مانند هر بیماری خاص نیاز است که تمرینات شما با مشورت پزشک انجام شود.

آیا ورزش قند خون را بالا می‌برد؟

خیر. ورزش و دیابت با هم سازگار هستند. به‌طور کلی، ورزش قند خون را پایین می‌آورد، زیرا فعالیت بدنی باعث افزایش مصرف گلوکز توسط عضلات می‌شود. با این حال، در برخی شرایط خاص مانند انجام تمرینات شدید یا طولانی‌مدت، ممکن است قند خون موقتاً افزایش پیدا کند. در افراد دیابتی، نوع، شدت و مدت ورزش نقش مهمی در تأثیر بر قند خون دارد و باید با برنامه‌ریزی دقیق انجام شود.

بهترین ورزش برای کاهش قند خون

ورزش و دیابت با هم منافاتی ندارند و ورزش می‌تواند به بهوبد دیابت کمک کند. در این قسمت چند ورزش مناسب برای افراد مبتلا به دیابت معرفی می‌کنیم. هر کدام از این ورزش‌ها نقش مؤثری در کنترل قند خون، بهبود حساسیت به انسولین و ارتقای سلامت عمومی دارند.

پیاده‌روی سریع: پیاده‌روی یکی از بهترین ورزش‌ها برای کنترل و درمان دیابت است. پیاده روی منظم و سریع می‌تواند سطح فشار خون، گلوکز و کلسترول شما را بهبود بخشد. ۳۰ دقیقه پیاده‌روی سریع روزانه و یا حدود ۱۰۰ قدم در دقیقه کافی و عالی است.

 

شنا: شنا ورزشی کم‌فشار است که به مفاصل آسیب نمی‌زند و در عین حال باعث افزایش ضربان قلب و بهبود گردش خون می‌شود. برای افراد دیابتی که ممکن است اضافه‌وزن یا مشکلات مفصلی داشته باشند، شنا گزینه‌ای عالی برای بالا بردن سطح فعالیت بدنی و کاهش قند خون است. همچنین به دلیل استفاده هم‌زمان از گروه‌های عضلانی مختلف، کالری‌سوزی بالایی دارد.

تمرینات مقاومتی (وزنه‌برداری سبک یا با وزن بدن): تمرینات قدرتی، مانند استفاده از دمبل‌های سبک یا تمرین با وزن بدن (مثل اسکوات یا پوش‌آپ)، به ساخت عضله کمک می‌کند. عضلات بیشتر به معنای مصرف گلوکز بیشتر توسط بدن است، که این موضوع برای کنترل دیابت نوع ۲ بسیار مفید است. این تمرینات همچنین به پیشگیری از تحلیل عضلات در سنین بالا کمک می‌کنند.

یوگا: یوگا علاوه بر بهبود انعطاف‌پذیری و تعادل، باعث کاهش استرس و بهبود عملکرد متابولیسم می‌شود. تمرینات تنفسی و حرکات کششی ملایم یوگا به تنظیم سطح قند خون، خواب بهتر و کاهش ترشح هورمون‌های استرس (مانند کورتیزول) کمک می‌کنند. برای افراد دیابتی، کاهش استرس یکی از عوامل مهم در کنترل قند خون است.

دوچرخه‌سواری: دوچرخه‌سواری، چه در فضای باز و چه با دوچرخه ثابت، یک ورزش هوازی مؤثر برای افراد دیابتی محسوب می‌شود. این فعالیت به بهبود عملکرد قلبی‌عروقی، سوزاندن کالری و تنظیم سطح گلوکز کمک می‌کند. دوچرخه‌سواری همچنین گزینه‌ای مناسب برای افرادی است که به‌دلیل مشکلات مفصلی نمی‌توانند ورزش‌های پرتحرک‌تری مانند دویدن را انجام دهند.

 

بهترین زمان پیاده روی و دویدن برای افراد دیایتی

برای ورزش و دیابت چه برنامه‌ای بریزیم؟ پیاده روی روزانه ۳۰ دقیقه برای یک فرد مبتلا به دیابت عالی است اما اگر نمی‌توانید هر بار ۳۰ دقیقه به راحتی راه بروید، باید به تدریج زمان خود را افزایش دهید. یک برنامه پیاده روی مبتدی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای بریزید و سپس استراحت کنید. اگر می‌توانید در ساعت دیگری از روز، ۱۰ یا ۱۵ دقیقه دیگر پیاده‌روی کنید و اگر نمی‌توانید هم اشکالی ندارد؛ کم کم به مرور این زمان را بیشتر کنید.

بسیار خوب است که سرعت شما حین پیاده روی طوری باشد که ضربان قلب‌تان بالا رود؛ اگر اینطور نیست، از حرکت بازو و گام‌های بلند برای راه رفتن سریع‌تر استفاده کنید. همچنین می‌توانید ضربان قلب خود را با اضافه کردن شیب به تردمیل یا استفاده از مسیری با تپه‌ها و پله‌ها برای تمرین در فضای باز افزایش دهید.

نکاتی که باید دیابتی ها قبل از شروع ورزش بدانند!

پیش از شروع تمرین و ورزش، حتما قند خون خود را چک کنید، به‌خصوص اگر انسولین مصرف می‌کنید. همان‌طور که پیشتر درباره رابطه ورزش و دیابت گفتیم، ورزش به کنترل و درمان دیابت کمک می‌کند. منتها باید درست و اصولی ورزش کنید تا بهترین نتیجه را از آن بگیرید. در زیر مهم‌ترین نکاتی را که باید رعایت کنید را می‌آوریم.

قند خون خود را چک کنید!

اگر قند خون شما کمتر از ۱۰۰ میلی گرم در دسی‌لیتر است، ممکن است لازم باشد یک میان‌وعده کوچک حاوی ۱۵ تا ۳۰ گرم کربوهیدرات بخورید، مانند ۲ قاشق غذاخوری کشمش یا یک دوم فنجان آب‌میوه یا نوشابه معمولی (نه رژیمی)، یا قرص‌های گلوکز، تا سطح قند خون شما حفظ شود و حین ورزش پایین نیاید. قند خون خیلی پایین می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

اگر قند خون شما بالاتر از ۲۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد، ممکن است قند خون شما بیش از حد بالا باشد (هیپرگلیسمی) که برای شروع ورزش اصلا مناسب نیست.

 

تمرین‌هایی را انتخاب کنید که مناسب شماست!

ورزش مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید. انتخاب ورزشی که دوست دارید، باعث می‌شود که تمایل بیشتری به ادامه برنامه داشته باشید. سعی کنید تمریناتی را انجام دهید که قلب و ریه‌های شما را به کار بیندازد و همچنین عضلات شما را تقویت کند.

تمرینات را متناسب با شرایط خود تنظیم کنید!

در ادامه مبحث ورزش و دیابت باید یادآوری کنیم که حتما برنامه‌ریزی داشته باشید که تقریباً هر روز در یک زمان مشحص ورزش کنید تا سطح قند خون‌تان را در همان محدوده نگه دارید. اگر می‌خواهید شدت یا مدت تمرین خود را افزایش دهید، حواس‌تان باشد که فقط به مقدار کمی می‌توانید در برنامه‌تان تغییر ایجاد کنید.

 

با پزشک مشورت کنید!

مشاوره با پزشک برای ارزیابی کنترل دیابت و همچنین برای تشخیص عوارض احتمالی لازم است. به‌عنوان مثال، اگر حس پاهای‌تان کم شده، باید بیشتر مراقب باشید تا از زخم پا جلوگیری کنید. علاوه‌ بر این، اصلاح و تغییر دارو ممکن است ضروری باشد؛ زیرا کنترل گلوکز خون با ورزش بهبود می‌یابد.

خود را ملزم به ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته کنید!

برای کسب بهترین نتیجه، به جلسات تمرینی منظم پایبند باشید. حداقل سه بار در هفته و در مجموع ۱۵۰ دقیقه، ترجیحاً روزهای ورزش پشت سرهم و متوالی نباشد. ما ترکیبی از فعالیت هوازی و تمرینات مقاومتی را به عنوان یک تمرین کامل به شما پیشنهاد می‌دهیم. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، روزانه ۴۵ تا ۶۰ دقیقه تمرین برای شما کافی است.

 

مراقب پاهای‌تان باشید!

همیشه قبل و بعد از ورزش، پاهای خود را از نظر زخم، تاول، تحریک جلدی، بریدگی یا آسیب‌های دیگر بررسی کنید. زخم یا سایر ضایعات روی پا خطری جدی برای افراد مبتلا به دیابت است.

از انجام ورزش‌هایی که فشار زیادی به پاها وارد می‌کنند، خودداری کنید؛ مثلاً دویدن طولانی‌مدت. ورزش‌هایی که کمترین وزن یا استرس را به پاها وارد می‌کنند، ایده‌آل هستند؛ مانند دوچرخه‌سواری و انجام پیاده‌روی سریع با کفش مناسب. برای انجام تمرین‌تان حتما کفش راحت و مناسب با جوراب تمیز بپوشید.


به طور منظم وعده‌های غذایی کوچک بخورید!

طبق گفته انجمن دیابت آمریکا در مورد ورزش و دیابت، اکثر افراد دیابتی که ورزش می‌کنند، نیازی به اضافه کردنِ کربوهیدرات بیشتر به برنامه غذایی خود ندارند، مگر این‌که هر بار بیش از یک ساعت ورزش کنند.

اگر اخیراً یک برنامه ورزشی را شروع کرده‌اید و یا به طورکلی سطح گلوکز خون‌تان زیاد تغییر می‌کند، هنگام ورزش، یک نوشیدنی ورزشی با ۱۵ تا ۲۰ گرم کربوهیدرات‌های زود جذب همراه داشته باشید. به یاد داشته باشید که ظرف ۳۰ دقیقه تا دو ساعت پس از پایان تمرین، غذا بخورید.


 

 

میزان کلسیم مورد نیاز روزانه چقدر است؟

 

میزان کلسیم مورد نیاز روزانه چقدر است؟

 

کلسیم مورد نیاز بدن چقدر است؟ این مقدار مشخص را از کدام منابع غذایی می‌توانیم تامین کنیم؟ استخوان‌ها به طور مداوم هر روز در حال بازسازی هستند و کلسیم به داخل و خارج آن‌ها حرکت می‌کند. در کودکان و نوجوانان، بدن استخوان جدید را سریع‌تر از تجزیه استخوان قدیمی می‌سازد، بنابراین کل توده استخوانی افزایش می‌یابد. این روند تا حدود ۳۰ سالگی ادامه پیدا می‌کند.

در بزرگسالان مسن‌تر، به ویژه در زنانی که یائسگی را پشت سر گذاشته‌اند، استخوان با سرعت بیشتری تجزیه می‌شود. اگر دریافت کلسیم خیلی کم باشد، می‌تواند به پوکی استخوان منجر شود. بنابراین باید حواس‌مان به میزان کلسیم مورد نیاز بدن‌مان باشد و سعی کنیم آن مقدار را با منابع غذایی مناسب تامین کنیم. در این مطلب ابتدا میزان کلسیم مورد نیاز بدن به صورت روزانه را مشخص می‌کنیم و سپس بهترین منابع کلسیمی را معرفی خواهیم کرد.

بدن ما به چه میزان کلسیم نیاز دارد؟| کلسیم مورد نیاز بدن چقدر است؟

میزان کلسیم مورد نیاز برای استخوان‌ها و دندان‌های سالم با توجه به سن افراد متفاوت است. سازمان بهداشت جهانی این سطوح از مصرف روزانه را برای بزرگسالان به این صورت پیشنهاد می‌کند. (مصرف روزانه Calcium برای بزرگسالان به صورت حدودی است و می‌تواند کمی کمتر هم باشد.)

نوجوانان۱۳۰۰ میلی گرمبزرگسالان ۱۹ تا ۵۰ سال۱۰۰۰ میلی گرممردان بالغ ۵۱ تا ۷۰ سال1000 میلی گرمزنان بالغ ۵۱ تا ۷۰ سال1200 میلی گرمبزرگسالان ۷۱ سال و بالاتر۱۲۰۰ میلی گرممادران باردار و شیرده1000 میلی گرم

 

بدون برنامه غذایی فایده نداره!

اگه دنبال یه برنامه غذایی مخصوص عضله سازی هستی، شماره‌ت رو وارد کن.

ثبت

کلسیم مورد نیاز ورزشکاران و بدنسازان

برخی از مطالعات هشدار می‌دهند که کلسیم مورد نیاز بدن بدنسازان و افرادی که زیاد ورزش می‌کنند، ۱۰۰۰ تا ۱۶۰۰ میلی‌گرم در روز – است. با دریافت این مقدار کلسیم مشکلی برای تراکم استخوان ورزشکاران پیش نخواهد آمد.

در طول تمرینات شدید، مقادیر زیادی کلسیم از طریق تعریق از دست می‌رود. بنابراین توصیه می‌کنیم که حواستان به موارد زیر باشد:

به ازای هر ساعت ورزش، ۲۰۰ میلی گرم کلسیم بیشتر در آن روز دریافت کنید؛

به ازای خوردن هر قوطی نوشیدنی کافئین‌دار مانند کوکاکولا رژیمی و یا هر فنجان قهوه ، ۲۰ میلی گرم کلسیم بیشتری در روز مصرف کنید.

ورزش باعث می‌شود تا راحت‌تر حرکت کنید و ثبات و تعادل شما را بهبود می‌بخشد. بنابراین انجام ورزش و تمرینات منظم از خطر افتادن و شکستن استخوان‌های شما پیشگیری می‌کند و در نهایت مراقب استخوان‌ها و سلامتی شما است.

 

چرا باید کلسیم مورد نیاز بدن‌مان را دریافت کنیم؟

دریافت کلسیم کافی می‌تواند به طرق مختلف به بدن شما کمک کند، به ویژه با حفظ سلامت و استحکام استخوان‌ها. همان‌طور که گفتیم ۹۹% کلسیم در بدن ما در استخوان ذخیره شده است. در این قسمت بارزترین مزایای این ماده را معرفی خواهیم کرد. ضمنا یادتان باشد که انجام ورزش مرتب و دریافت کافی کلسیم بیشترین تاثیر را در سلامتی و استحکام استخوان‌های‌تان دارد.

۱. کمک به استحکام و بازسازی استخوان

بدن شما دائماً در حال تجزیه و بازسازی استخوان است و برای کمک به بازسازی استخوان، به کلسیم نیاز دارید. این ماده همچنین به بدن شما کمک می‌کند تا اندازه و استحکام استخوان را به حداکثر برساند که این فرایند به اوج توده استخوانی نیز معروف است.

اگرچه در درجه اول، ژن‌های شما، توده استخوانی‌تان را تعیین می‌کنند، کلسیم هم می‌تواند یک عامل تاثیرگذار باشد. اکثر افراد تا سن ۲۵ تا ۳۰ سالگی به اوج توده استخوانی نمی‌رسند. از ۲۵ تا ۵۰ سالگی، تراکم استخوان ثابت می‌ماند و معمولاً بعد از ۵۰.۵ سالگی فرایند تجزیه استخوانی شروع می‌شود.

یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند به توده استخوانی شما کمک کند تا به بیشترین پتانسیل خود برسد، همچنین می‌تواند تجزیه شدن استخوان بر اثر افزایش سن را به تاخیر بیاندازد.

 

۲. کمک به سایر فرایندهای شیمیایی بدن

این ماده معدنی نقش مهمی در سایر عملکردهای بدن دارد. برای فرآیندهای شیمیایی که سلول‌ها برای انجام انواع اعمال در بدن از آن‌ها استفاده می‌کنند، مانند آزاد کردن آنزیم‌های ضروری برای هضم و توانمند کردن ماهیچه‌ها از جمله عضله قلب برای انقباض لازم است.

منابع غذایی حاوی کلسیم

بهترین راه برای دریافت Calcium ، دریافت آن از منابع طبیعی در رژیم غذایی است. منابع غذایی بیشتر و بهتر از مکمل‌ها، جذب بدن می‌شوند. غذاهای غنی از این ماده، حاوی مواد مغذی مهم دیگری هستند که بدن شما به آن نیاز دارد، مانند پروتئین، آهن، ویتامین A، ویتامین D و ویتامین C. در جدول زیر، برخی از بهترین منابع غذایی برای تامین کلسیم مورد نیاز بدن را می‌آوریم.

غذااندازه مصرفمقدار کلسیم (میلی گرم)اسفناجنصف فنجان۱۲۳ماست کم چرب۲۲۰ گرم۴۱۵آب پرتقالیک فنجان۳۴۹پنیر چدار۴۵ گرم۳۰۷شیر بدون چربییک فنجان۲۹۹توفو غنی شده با کلسیمنصف فنجان۲۰۰ماهی سالمون۹۰ گرم۱۸۱سرییل یا غلاتیک فنجان۱۵۰بادامیک چهارم فنجان۱۰۰کلمیک فنجان۹۵ماهی ساردیندو ماهی۹۲چیا سیدیک قاشق غذاخوری۷۶لوبیا چیتییک و نیم فنجان۵۴سیب با پوستیک عدد متوسط۱۰بروکلییک فتجان۲۱

مکمل های حاوی کلسیم

بهترین راه برای جذب کلسیم مورد نیاز بدن، غذاهایی هستند که می خوریم و نوشیدنی‌هایی هستند که می‌نوشیم. برای اکثر بیماران و افراد سالم، مهم است که به جای تکیه بر مکمل‌ها، یک رژیم غذایی متعادل و مغذی داشته باشند.

کسانی هم که نمی‌توانند روزانه کلسیم کافی از غذا و نوشیدنی دریافت کنند، احتمالا مصرف مکمل آن برای‌شان ضروری است. افراد زیر ممکن است در دریافت Calcium کافی از طریق رژیم غذایی خود مشکل داشته باشند:

افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند؛

کسانی که به دلیل بیماری‌های گوارشی مشکل جذب دارند؛

افرادی که از رژیم غذایی وگان پیروی می‌کنند یا مقادیر زیادی پروتئین و سدیم مصرف می‌کنند.


چه نوع مکمل کلسیمی مصرف کنم؟

مقدار کلسیمی که بدن از مکمل‌ها جذب می‌کند به شکل، میزان حل شدن و مقدار کلسیم مصرفی شما بستگی دارد. دو محصول متداول این ماده، کربنات کلسیم و سیترات کلسیم هستند.

مکمل‌های Calcium Carbonate در محیط اسیدی بهتر حل می‌شوند، بنابراین باید همراه با غذا مصرف شوند. مکمل‌های Calcium Citrate را می‌توان در هر زمان مصرف کرد؛ زیرا برای حل شدن نیازی به اسید ندارند. به همین دلیل، افرادی که ممکن است در جذب داروها مشکل داشته باشند، می‌توانند به جای کربنات از سیترات استفاده کنند.

بنابراین کسانی که داروهای کاهش اسید معده (مانند داروهای بدون نسخه و داروهای سوزش سر دل) را مصرف می‌کنند. همچنین، کسانی که جراحی بای‌پس روده انجام داده‌اند، یا شاید حتی افراد بالای ۶۵ سال، بهتر است به جای Calcium Carbonate از Calcium Citrate استفاده کنند تا دچار هیچ عارضه‌ای نشوند.

هر چه دوز این ماده بیشتر باشد، کمتر جذب می‌شود. برای حداکثر جذب کلسیم مورد نیاز بدن، نباید بیش از ۵۰۰ میلی گرم در یک دوز مصرف شود. اگر به بیش از ۵۰۰ میلی گرم به عنوان مکمل نیاز دارید، دوزها را با فاصله حداقل چهار ساعت مصرف کنید.

 

آیا قرص کلسیم چاق کننده است؟

با قطعیت می‌توان گفت که این ماده معدنی، تاثیری بر وزن و افزایش و کاهش آن ندارد. اگر لاغر یا چاق هستید و کمبود کلسیم دارید، (در صورت تجویز پزشک) حتما مکمل آن را بخورید و خود را از خطرات کمبود Calcium در امان نگه دارید.

مطالعات همچنین به ما نشان می‌دهد که دریافت مکمل کلسیم در افراد چاقی که دچار فقر آن هستند، منجر به کاهش وزن موفق‌تر و سریع‌تر آن‌ها می‌شود؛ چراکه نیازهای بدنی‌شان تامین شده و بدن می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد.

پس می‌توان گفت مکمل Calcium لاغر کننده است؟ خیر. مصرف این مکمل تاثیری در لاغر کردن شما ندارد؛ بلکه زمانی در کاهش وزن اثرگذار است که شما دچار کمبود این ماده باشید و به خودی خود شما را لاغر نمی‌کند.

سخن پایانی

کلسیم، یک ماده معدنی است که استخوان و دندان شما را سخت و قوی می‌کند، همچنین کلسیم در فرآیندهای شیمایی دیگر بدن نیز نقش دارد. بدن به صورت روزانه به مقدار مشخصی کلسیم نیاز دارد؛ این مقدار با توجه به سن و شرایط هر کس متفاوت است. در این مطلب درباره مقدار کلسیم مورد نیاز بدن در سنین و شرایط مختلف را مشخص کردیم و بهترین منابع غذایی را هم برای دریافت کلسیم معرفی کردیم.

 

<br> » تمرین و ورزش » چه ورزشی برای درمان دیابت خوب است؟

 

چه ورزشی برای درمان دیابت خوب است؟


آیا بین ورزش و دیابت رابطه معناداری وجود دارد و ورزش به کنترل دیابت کمک می‌کند؟ خوشبختانه بله؛ درمان دیابت با ورزش از راه‌های مختلف امکان‌پذیر است و شما با وارد کردن ورزش به برنامه روزانه‌تان، گام بزرگی به سوی سلامتی برمی‌دارید.

اگر تا به‌حال برای درمان دیابت فقط از داروهای مخصوص این بیماری استفاده کرده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم که با ما در این مطلب همراه باشید تا بیشتر از رابطه ورزش و دیابت و تاثیر ورزش بر دیابت برای‌تان بگوییم.

دیابت چیست و علائم آن کدام است؟

دیابت یک بیماری جدی است که در آن سطح گلوکز خون شما بسیار بالا می‌رود. این اتفاق در سه حالت می‌تواند بیفتد:

بدن شما انسولین کافی تولید نمی‌کند؛

انسولین تولید شده بدن، موثر نیست؛

زمانی که بدن شما اصلاً نمی‌تواند انسولین تولید کند.

دیابت دو نوع اصلی دیابت دارد: نوع ۱ و نوع ۲. انواع دیگر دیابت شامل دیابت بارداری است که برخی از زنان ممکن است در دوران بارداری به آن مبتلا شوند. بسیاری دیگر از انواع نادر دیابت مانند نوع ۳ و دیابت خودایمنی پنهان در بزرگسالان (LADA) نیز وجود دارد. دیابت هم مانند هر بیماری دیگری، علایم و نشانه‌های خاصی دارد. علائم رایج دیابت عبارتند از:

تاری دید

تشنگی مدام

کاهش وزن بدون تلاش

خارش یا برفک ناحیه تناسلی

تکرر ادرار مخصوصا در شب

احساس خستگی بیش از حد معمول

بهبودی دیرهنگام بریدگی‌ها و زخم‌ها

حتما بخوانید

چیزهایی که هر سالمندی درباره ورزش باید بداند!

تاثیر ورزش بر دیابت

برای درک بهتر رابطه ورزش و دیابت، این‌که شما چه نوع دیابتی دارید، مهم است. دیابت نوع یک و دیابت نوع دو هرکدام ویژگی‌های مشخصی دارند و ورزش‌های خاصی برای آن‌ها مناسب است. در زیر، ورزش‌های توصیه‌شده برای هرکدام از این دو نوع را معرفی می‌کنیم.

 

ورزش و دیابت نوع یک

چه رابطه‌ای بین ورزش و دیابت نوع یک وجود دارد؟ ورزش می‌تواند نقش مهمی در حفظ سلامت کلی و حمایت افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ داشته باشد. با توجه به انجمن دیابت آمریکا (ADA)، بیشتر بزرگ‌سالان مبتلا به دیابت نوع ۱، باید حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط ​​تا شدید در هفته داشته باشند. می‌توانید با این مقدار شروع کنید و به‌تدریج، دفعات، مدت و شدت ورزش را افزایش دهید.

تمرینات و ورزش‌های مناسب برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ شامل شنا، ایروبیک، دوچرخه‌سواری می‌شود. حتما قند خون را قبل و بعد ورزش کنترل کنید.

 

ورزش و دیابت نوع دو

رابطه بین ورزش و دیابت نوع دو چیست؟ اگر در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ هستید و یا اگر هم به دیابت نوع ۲ مبتلا هستید، باز هم ورزش برای شما مهم و مفید است. تحقیقات نشان می‌دهد که فعالیت بدنی، بخش مهمی از برنامه‌ی درمانی افراد دیابتی است، به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲؛ زیرا به ثبات سطح گلوکز خون (سطح قند خون) در محدوده سالم کمک می‌کند و مانع از عوارض طولانی‌مدتی مانند مشکلات قلبی می‌شود.

در واقع فعالیت بدنی با حساس‌تر کردن بدن به انسولین، گلوکز خون را برای بیش از ۲۴ ساعت پس از ورزش کاهش می‌دهد. البته، مانند هر بیماری خاص نیاز است که تمرینات شما با مشورت پزشک انجام شود.

آیا ورزش قند خون را بالا می‌برد؟

خیر. ورزش و دیابت با هم سازگار هستند. به‌طور کلی، ورزش قند خون را پایین می‌آورد، زیرا فعالیت بدنی باعث افزایش مصرف گلوکز توسط عضلات می‌شود. با این حال، در برخی شرایط خاص مانند انجام تمرینات شدید یا طولانی‌مدت، ممکن است قند خون موقتاً افزایش پیدا کند. در افراد دیابتی، نوع، شدت و مدت ورزش نقش مهمی در تأثیر بر قند خون دارد و باید با برنامه‌ریزی دقیق انجام شود.

بهترین ورزش برای کاهش قند خون

ورزش و دیابت با هم منافاتی ندارند و ورزش می‌تواند به بهوبد دیابت کمک کند. در این قسمت چند ورزش مناسب برای افراد مبتلا به دیابت معرفی می‌کنیم. هر کدام از این ورزش‌ها نقش مؤثری در کنترل قند خون، بهبود حساسیت به انسولین و ارتقای سلامت عمومی دارند.

پیاده‌روی سریع: پیاده‌روی یکی از بهترین ورزش‌ها برای کنترل و درمان دیابت است. پیاده روی منظم و سریع می‌تواند سطح فشار خون، گلوکز و کلسترول شما را بهبود بخشد. ۳۰ دقیقه پیاده‌روی سریع روزانه و یا حدود ۱۰۰ قدم در دقیقه کافی و عالی است.

 

شنا: شنا ورزشی کم‌فشار است که به مفاصل آسیب نمی‌زند و در عین حال باعث افزایش ضربان قلب و بهبود گردش خون می‌شود. برای افراد دیابتی که ممکن است اضافه‌وزن یا مشکلات مفصلی داشته باشند، شنا گزینه‌ای عالی برای بالا بردن سطح فعالیت بدنی و کاهش قند خون است. همچنین به دلیل استفاده هم‌زمان از گروه‌های عضلانی مختلف، کالری‌سوزی بالایی دارد.

تمرینات مقاومتی (وزنه‌برداری سبک یا با وزن بدن): تمرینات قدرتی، مانند استفاده از دمبل‌های سبک یا تمرین با وزن بدن (مثل اسکوات یا پوش‌آپ)، به ساخت عضله کمک می‌کند. عضلات بیشتر به معنای مصرف گلوکز بیشتر توسط بدن است، که این موضوع برای کنترل دیابت نوع ۲ بسیار مفید است. این تمرینات همچنین به پیشگیری از تحلیل عضلات در سنین بالا کمک می‌کنند.

یوگا: یوگا علاوه بر بهبود انعطاف‌پذیری و تعادل، باعث کاهش استرس و بهبود عملکرد متابولیسم می‌شود. تمرینات تنفسی و حرکات کششی ملایم یوگا به تنظیم سطح قند خون، خواب بهتر و کاهش ترشح هورمون‌های استرس (مانند کورتیزول) کمک می‌کنند. برای افراد دیابتی، کاهش استرس یکی از عوامل مهم در کنترل قند خون است.

دوچرخه‌سواری: دوچرخه‌سواری، چه در فضای باز و چه با دوچرخه ثابت، یک ورزش هوازی مؤثر برای افراد دیابتی محسوب می‌شود. این فعالیت به بهبود عملکرد قلبی‌عروقی، سوزاندن کالری و تنظیم سطح گلوکز کمک می‌کند. دوچرخه‌سواری همچنین گزینه‌ای مناسب برای افرادی است که به‌دلیل مشکلات مفصلی نمی‌توانند ورزش‌های پرتحرک‌تری مانند دویدن را انجام دهند.

 

بهترین زمان پیاده روی و دویدن برای افراد دیایتی

برای ورزش و دیابت چه برنامه‌ای بریزیم؟ پیاده روی روزانه ۳۰ دقیقه برای یک فرد مبتلا به دیابت عالی است اما اگر نمی‌توانید هر بار ۳۰ دقیقه به راحتی راه بروید، باید به تدریج زمان خود را افزایش دهید. یک برنامه پیاده روی مبتدی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای بریزید و سپس استراحت کنید. اگر می‌توانید در ساعت دیگری از روز، ۱۰ یا ۱۵ دقیقه دیگر پیاده‌روی کنید و اگر نمی‌توانید هم اشکالی ندارد؛ کم کم به مرور این زمان را بیشتر کنید.

بسیار خوب است که سرعت شما حین پیاده روی طوری باشد که ضربان قلب‌تان بالا رود؛ اگر اینطور نیست، از حرکت بازو و گام‌های بلند برای راه رفتن سریع‌تر استفاده کنید. همچنین می‌توانید ضربان قلب خود را با اضافه کردن شیب به تردمیل یا استفاده از مسیری با تپه‌ها و پله‌ها برای تمرین در فضای باز افزایش دهید.

نکاتی که باید دیابتی ها قبل از شروع ورزش بدانند!

پیش از شروع تمرین و ورزش، حتما قند خون خود را چک کنید، به‌خصوص اگر انسولین مصرف می‌کنید. همان‌طور که پیشتر درباره رابطه ورزش و دیابت گفتیم، ورزش به کنترل و درمان دیابت کمک می‌کند. منتها باید درست و اصولی ورزش کنید تا بهترین نتیجه را از آن بگیرید. در زیر مهم‌ترین نکاتی را که باید رعایت کنید را می‌آوریم.

قند خون خود را چک کنید!

اگر قند خون شما کمتر از ۱۰۰ میلی گرم در دسی‌لیتر است، ممکن است لازم باشد یک میان‌وعده کوچک حاوی ۱۵ تا ۳۰ گرم کربوهیدرات بخورید، مانند ۲ قاشق غذاخوری کشمش یا یک دوم فنجان آب‌میوه یا نوشابه معمولی (نه رژیمی)، یا قرص‌های گلوکز، تا سطح قند خون شما حفظ شود و حین ورزش پایین نیاید. قند خون خیلی پایین می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

اگر قند خون شما بالاتر از ۲۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد، ممکن است قند خون شما بیش از حد بالا باشد (هیپرگلیسمی) که برای شروع ورزش اصلا مناسب نیست.

 

تمرین‌هایی را انتخاب کنید که مناسب شماست!

ورزش مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید. انتخاب ورزشی که دوست دارید، باعث می‌شود که تمایل بیشتری به ادامه برنامه داشته باشید. سعی کنید تمریناتی را انجام دهید که قلب و ریه‌های شما را به کار بیندازد و همچنین عضلات شما را تقویت کند.

تمرینات را متناسب با شرایط خود تنظیم کنید!

در ادامه مبحث ورزش و دیابت باید یادآوری کنیم که حتما برنامه‌ریزی داشته باشید که تقریباً هر روز در یک زمان مشحص ورزش کنید تا سطح قند خون‌تان را در همان محدوده نگه دارید. اگر می‌خواهید شدت یا مدت تمرین خود را افزایش دهید، حواس‌تان باشد که فقط به مقدار کمی می‌توانید در برنامه‌تان تغییر ایجاد کنید.

 

با پزشک مشورت کنید!

مشاوره با پزشک برای ارزیابی کنترل دیابت و همچنین برای تشخیص عوارض احتمالی لازم است. به‌عنوان مثال، اگر حس پاهای‌تان کم شده، باید بیشتر مراقب باشید تا از زخم پا جلوگیری کنید. علاوه‌ بر این، اصلاح و تغییر دارو ممکن است ضروری باشد؛ زیرا کنترل گلوکز خون با ورزش بهبود می‌یابد.

خود را ملزم به ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته کنید!

برای کسب بهترین نتیجه، به جلسات تمرینی منظم پایبند باشید. حداقل سه بار در هفته و در مجموع ۱۵۰ دقیقه، ترجیحاً روزهای ورزش پشت سرهم و متوالی نباشد. ما ترکیبی از فعالیت هوازی و تمرینات مقاومتی را به عنوان یک تمرین کامل به شما پیشنهاد می‌دهیم. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، روزانه ۴۵ تا ۶۰ دقیقه تمرین برای شما کافی است.

 

 

 

بی اشتهایی،انورکسیا

بی اشتهایی،انورکسیا

حامد رحیمی حامد رحیمی 29 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

 

بی‌ اشتهایی عصبی یا انورکسیا نوعی اختلال در غذا خوردن محسوب می‌شود که می‌تواند جدی و خطرناک باشد. بی‌‌اشتهایی عصبی در واقع یک اختلال است و شامل این رفتارها می‌شود: پرهیز از خوردن، گرسنگی کشیدن، تمایل بی‌وقفه برای لاغری و ترس شدید از چاقی، تصویر بدنیِ تحریف‌شده و غیرواقعی از خود که در آن فرد علی‌رغم لاغری‌اش، خود را چاق می‌داند.

بی اشتهایی عصبی را باید به رسمیت شناخت و هرچه زودتر برای درمان و برطرف کردن آن اقدام کرد، چون این اختلال می‌تواند به بدن و سلامتی آسیب زیادی بزند. در 
بی اشتهایی عصبی یا انورکسیا چیست؟

بی اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa) که آنورکسیا هم نامیده می‌شود، یک اختلال تغذیه‌ای بسیار جدی اما قابل درمان است که در آن فرد شدیدا از افزایش وزن می‌ترسند و خود را چاق تصور می‌کنند. این افراد برای کاهش وزن دست به هرکاری می‌زنند و حتی با روش‌های افراطی و بسیار اشتباه سعی در لاغری دارند. این بیماری معمولا با افسردگی و اضطراب هم همراه است.

آنورکسیا فقط یک اختلال تغذیه‌ای نیست؛ بلکه یک اختلال روانی هم است و اگر این بیماری را داشته باشید، شدیدا نسبت به وزن خود، غذاهایی که می‌خورید و کالری غذاها وسواس پیدا می‌کنید.متاسفانه این بیماری این روزها در جامعه بسیار رایج است و به‌خصوص دختران نوجوان را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

علائم و نشانه‌های بی اشتهایی عصبی کدام است؟

بی‌اشتهایی عصبی یا همان آنورکسیا، علائم جسمی و رفتاری مختلفی دارد و نمی‌توان از روی ظاهر یک فرد تشخیص داد که آیا به بی اشتهایی عصبی مبتلاست یا نه. گرسنگی شدید بر عملکرد مغز تاثیرات بد زیادی دارد و باعث بروز علایم جسمی و رفتاری مختلفی می‌شود؛ از طرفی فشار روانی و ترس چاقی فرد را دچار علایم احساسی و عاطفی شدیدی می‌کند. در ادامه علایم مختلف این بیماری را برایتان نام می بریم.


علائم جسمی

علائم جسمی بی اشتهایی عصبی می‌تواند شامل ضربان قلب نامنظم، فشار خون پایین و کم‌آبی بدن باشد. سایر علائم جسمی شامل موارد زیر است:

سرگیجه یا غش

کاهش وزن شدید

کاهش تراکم استخوان

خستگی و ضعف مفرط

مشکل در دفع و درد معده

در زنان، قطع شدن عادت ماهانه

زرد شدن پوست، شکنندگی ناخن‌ها و ریزش شدید مو

علائم رفتاری و احساسی

علایم احساسی می‌تواند شدیدتر و جدی‌تر باشد؛ واضح ترین علامت این است که فرد میل به غذا ندارد یا از غذا خوردن امتناع می‌کند. همچنین، رژیم‌های سختگیرانه و افراطی بگیرد تا لاغر شود.

ورزش بیش از حد

مشکل در خواب (بی‌خوابی)

استفراغ عمدی یا مصرف ملین

نگرانی بیش از حد درباره‌ی چاق شدن

آسیب‌رساندن به خود یا داشتن افکار یا اقدام به خودکشی

استفاده بیش از حد از داروهای لاغری و دمنوش‌های چربی سوز

تغییرات احساسی مانند افسردگی، انزوا، عصبانیت یا تحریک‌پذیری

ترس شدید از افزایش وزن، که می‌تواند شامل اندازه‌گیری مکرر وزن یا سایز بدن باشد

وسواس در مورد ظاهر، از جمله چک کردن مداوم خود در آینه و پوشیدن لباس‌های چندلایه برای پنهان کردن بدن

بی‌اشتهایی عصبی می‌تواند زندگی فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد، اما با درمان مناسب، امکان بازیابی سلامت جسمی و روانی وجود دارد.

 

علت های به وجود آمدن انورکسیا چیست؟

آنورکسیا یک اختلال پیچیده است و یک دلیل خاص ندارد. تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل خاص می‌تواند باعث آنورکسیا شود که در ادامه نام می بریم.

ژنتیک

متاسفانه ژنتیک نقش پررنگی در بروز این اختلال دارد و اگر یکی از افراد درجه یک دچار آنورکسیا باشد احتمال ابتلای فرد ۱۰ برابر بیشتر می‌شود.

تروما یا حادثه

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اختلالات خوردن زمانی اتفاق می‌افتد که یک اتفاق بسیار بد آسیب‌زا برای فرد افتاده باشد و فرد به علت تجربه احساسات دردناک و طاقت‌فرسا شدیدا دچار وسواس لاغری شده باشد. به عنوان مثال، بی‌اعتنایی‌های عاطفی شدید از سمت خانواده یا تجربه آزار جنسی می‌تواند باعث اختلال خوردن در بعضی افراد شود.


محیط و فرهنگ

شاید مهم‌ترین عامل ایجاد آنورکسیا، محیط زندگی فرد باشد. در فرهنگ‌هایی که لاغری مساوی با زیبایی است و فشارهای شدیدی روی نوجوانان و جوانان برای لاغری وجود دارد، ابتلا به بی اشتهایی عصبی بسیار رایج است.

فرهنگ جامعه، رسانه های اجتماعی، فیلم‌ها و تبلیغاتی که لاغری را به زیبایی، شادی و موفقیت پیوند می‌دهند نوجوانان را به سمت این بیماری سوق می‌دهند.

روش درمان بی اشتهایی عصبی

این بیماری قطعا درمان دارد، هرچند درمان آن پرچالش و طولانی است. بزرگ‌ترین چالش در درمان بی اشتهایی عصبی این است که فرد بپذیرد که دچار یک مشکل جدی است. بسیاری از افراد مبتلا به آنورکسیا، بیماری خود را انکار می‌کنند و معمولاً دنبال درمان نمی‌روند؛ بلکه خانواده‌شان آن‌ها را برای درمان می‌آورند. به همین دلیل، تشخیص و درمان زودهنگام این اختلال اهمیت زیادی دارد.

درمان بی‌اشتهایی بسته به شرایط فرد متفاوت است؛ در موارد بسیار جدی ممکن است به بستری شدن در بیمارستان نیاز باشد؛ البته در بیشتر موارد نیازی به بستری نیست و با رئان درمانی و اصلاح سبک زندگی قابل درمان است.


روان‌درمانی برای درمان بی اشتهایی عصبی

در جلسات مشاوره روان‌درمانی بر تغییر الگوهای فکری و رفتاری تمرکز می‌شود و مشاور سعی می‌کند تکنیک‌هایی برای ایجاد نگرش‌ سالم نسبت به غذا و وزن و تغییر مکانیسم‌های دفاعی به فرد بیمار آموزش دهد.

حمایت خانواده نقش بسیار مهمی در موفقیت درمان بی اشتهایی عصبی دارد. اعضای خانواده باید درک درستی از اختلال تغذیه‌ای داشته باشند و علائم آن را بشناسند.

یکی از روش‌های مؤثر درمان، شرکت در جلسات مشاوره با اعضای خانواده است تا همه باهم برای سلامتی و بهبود فرد تلاش کنند.

مصرف داروهای روان پزشکی

گاهی اوقات که اضطراب و افسردگی شخص بسیار شدید می‌شود، روان‌پزشک دارو تجویز می‌کند. در برخی موارد، داروهای جسمی هم تجویز می‌شود.

در مواردی که کاهش وزن شدید منجر به سوء‌تغذیه و سایر مشکلات جدی جسمی یا روانی مانند اختلالات قلبی، افسردگی شدید و افکار یا رفتارهای خودکشی شود، بستری شدن در بیمارستان ضروری است.

اصلاح سبک زندگی و برنامه غذایی و ورزشی اصولی

سبک زندگی در درمان اختلال‌های غذایی و روانی بسیار مهم است و داشتن یک برنامه غذایی و ورزشی مناسب بخش مهمی از روند درمان آنورکسیا است.

برنامه غذایی برای درمان آنورکسیا

یکی از مهم‌ترین بخش‌های درمان بی اشتهایی عصبی، رسیدن به وزن سالم و اصلاح الگوهای غذایی نامناسب است. متخصص تغذیه در کنار روانشاس یک برنامه غذایی اصولی می‌نویسند که به آرامی و کم کم اجرا شود و با برنامه ریزی درست فرد برای الگوی غذایی مناسب آماده شود. برنامه‌ریزی منظم برای وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها می‌تواند به جلوگیری از پرخوری‌های ناگهانی یا گرسنگی شدید کمک کند.

 

برنامه ورزشی برای درمان آنورکسیا

ورزش در برخی موارد می‌تواند مفید باشد، اما باید با احتیاط انجام شود زیرا بسیاری از مبتلایان به آنورکسیا از ورزش به‌عنوان سلاحی برای لاغری استفاده می‌کنند. برنامه ورزشی باید شامل ورزش‌های سبک و آرام بخش مثل یوگا و پیاده روی باشد و وقتی حال فرد بهتر شد از برنامه های قدرتی سبک برای عضله سازی استفاده کند. مهم است که مربی روی حال خوب تمرکز داشته باشد نه کالری سوزی تمرین، تا فرد هم کم کم با ورزش آشتی کند.

 

اصلاح سبک زندگی برای درمان آنورکسیا

از آنجاکه مبتلایان به بی اشتهایی عصبی بسیار دچار استرس و اضطراب هستند، یادگرفتن روش‌های مختلف مدیتیشن و تخلیه احساسی درست به کنترل احساسات کمک می کند. هرچه سبک زندگی آرام‌تر و منظم‌تر باشد، حال فرد زودتر خوب می‌شود. برنامه خواب درست، ورزش اصولی و روابط خانوادگی درست به بهبود حال فرد کمک می‌کند.

درمان بی اشتهایی چقدر طول می کشد؟

فرآیند بهبودی در هر فرد متفاوت است. نکته مهم این است که بهبودی از بی‌اشتهایی شدنی است و نباید امیدتان را از دست دهید. درمان شامل بخش‌های مختلفی است که هر یک ممکن است زمان متفاوتی طول بکشد.

مهم نیست که شما یا عزیزان‌تان در چه مرحله‌ای از بهبودی هستید، ادامه دادن روند درمانی برای بازگشت به سلامتی ضروری است.

سخن پایانی

بی‌اشتهایی عصبی یا انورکسیا نوعی اختلال خوردن است که فرد دچار وسواس فکری در مورد خوردن می‌شود و تمایل به لاغری بیش از حد دارد. این اختلال با روان درمانی و مصرف دارو و اصلاح سبک زندگی قابل درمان است. در این مطلب از علائم و دلایل مختلف بی اشتهایی عصبی گفتیم و راهکارهای درمانش را معرفی کردیم.

 

حامدرحیمی پنجکی(چگونه وچقدر ورزش کنیم )

نویسنده    

                   حامد      رحیمی       پنجکی               

حامدرحیمی پنجکی

توضیح کونگفو

حامدرحیمی پنجکی(چگونه ورزش کنیم )

اگر می‌خواهید کاهش وزن داشته باشید باید ورزش کنید، اما باید چه وقتی، چگونه و چقدر ورزش کنیم تا به اندام ایده‌آل برسیم.

محققان عقیده دارند که هر فرد به طور متوسط به ۳۰ دقیقه در روز ورزش و فعالیت جسمی نیاز دارد و برخی دیگر از متخصصین ورزشی باور دارند که این میزان باید به یک ساعت برسد. عقاید و توصیه های ضد و نقیض و متفاوت از سوی متخصصین علم ورزش ممکن است باعث سردرگمی شما نیز شده باشد. احتمالاً دوست دارید بدانید که واقعاً به چه مقدار ورزش در روز نیاز دارید.

 

مقدار صحیح ورزش برای شما بستگی مستقیم به هدف شما از ورزش و آنچه که امیدوارید با ورزش به دست آورید، دارد. برای مثال، کسی که اضافه وزن دارد و میخواهد وزن کم کند، مطمئناً باید بیشتر از کسی که هدفش از رزش حفظ سلامتی است، ورزش کند، اما فعالیت او نیز به مراتب کمتر از یک دونده دو ماراتن است. اهداف زیر را در نظر بگیرید:

 

حفظ سلامتی: اگر دوری از مشکلات قلبی، دیابت، و سایر بیماری ها مهمترین هدف شما از ورزش کردن است، متخصصین سلامت و بهداشت می گویند که تحقیقات انجام گرفته در سال ۱۹۹۶ توصیه می کنند که افراد باید در اکثر روزها حداقل نیم ساعت در روز فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشته باشند.

 

انواع فعالیت ورزشی با شدت متوسط عبارتند از: پیاده روی تند، شنا، و حتی کارهای خانه، فقط کافی است که فعالیت قوی مثل تمیز کردن کف خانه و اینها باشد. می توانید این فعالیت ها را به سه جلسه ۱۰ دقیقه ای در روز تقسیم کنید.

 

کاهش وزن: اگر شما هم مثل میلیونها ایرانی که اضافه وزن دارند و می خواهند وزن کم کنند یا از بیشتر شدن وزنشان جلوگیری کنند باشید، مطمئناً نیم ساعت تمرین با شدت متوسط در روز خواست شما را برآورده نمی کند—یا آنقدرها که فکر می کنید مثمرثمر نیست.

 

دکتر لی عقیده دارد: “اگر سعی دارید از اضافه شدن وزنتان جلوگیری کنید، نسبت به وقتی که بخواهید فقط از بروز مشکلات و بیماری های قلبی جلوگیری کنید، احتمالاً به ورزش بیشتری نیاز دارید.”

 

چنددقیقه وقت برای ورزش بگذاریم؟

نویسنده 

            حامد            رحیمی          پنجکی         


حامدرحیمی پنجکی

توضیح کونگفو

حامدرحیمی پنجکی(چنددقیقه ورزش)

چند دقیقه ورزش‌ برای من مناسب است؟

برطبق تحقیقات و بررسی‌های انجام شده توسط مرکز سلامت قلب انگلستان، بهترین حالت برای افراد در سنین ۱۹ تا ۶۴ سال، میانگین ۳۰ دقیقه فالیت و ورزش در طول روز است؛البته اگر دچار مشکلات قلبی یا معلولیت هایی هستید  هر مقدار فعالیت که در توانتان است انجام دهید.

 

با توجه به اینکه ورزش تنوع بسیار زیادی دارد، این مرکز، تمرینات را به سه بخش مجزا تقسیم کرده است:

 

بخش یک: ۱۵۰ دقیقه تمرینات شدت متوسط هوازی + دو بار تمرینات قدرتی در هفته

بخش دو: ۷۵ دقیقه تمرینات شدتی ایروبیک + تمرینات قدرتی عضلانی دو بار در هفته

بخش سه: ۹۰ دقیقه ترکیب تمرینات شدتی و متوسط + تمرینات قدرتی عضلانی سه روز در هفته
بهترین زمان برای ورزش‌کردن کدام است؟

برخی افراد سر ساعت ۶ صبح لباس ورزشی می‌پوشند و برای دویدن بیرون می‌روند. برخی دیگر تا پیش از ظهر حوصله ورزش ندارند و پیاده‌‌روی پس از شام در محله‌شان را ترجیح می‌دهند. اما بهترین زمان برای ورزش کدام است؟ حقیقت این است که در حال حاضر شواهد قابل‌اعتمادی در این‌باره وجود ندارد که نشان دهد ورزش‌ در کدام هنگام روز باعث سوزاندن کالری بیشتری می‌شود اما زمانی از روز که در آن ورزش می‌کنید، بر «احساس شما» از ورزش‌کردن تاثیر خواهدگذاشت. به گفته کارشناسان، باید زمانی از روز را انتخاب کنید که بتوانید مرتب در آن ورزش کنید تا ورزش به عادت روزانه‌تان تبدیل شود.

 

 

حامدرحیمی پنجکی(اگر فرصت ورزش نباشد؟)

 

حامدرحیمی پنجکی

توضیح کونگفو

حامدرحیمی پنجکی(اگر فرصت ورزش نباشد؟)

اگر وقت برای ورزش کردن ندارید

اگر زمان کافی برای ورزش کردن ندارید، الزاما نباید چند ساعت از روز را در باشگاه بگذرانید. همین که در طول روز، فعالیت بدنی شما به حدی باشد که ضربان قلب‌تان افزایش یابد و تنفس شما سریع‌تر شود کافی است. در ادامه چندین راهکار ساده برای افزایش فعالیت بدنی به شما ارائه خواهد شد:

باید از برنامه‌ی ورزشی روتین خود لذت ببرید. پس لیستی از کارهای مورد علاقه‌ی خود را که برای انجام آنها نیاز به فعالیت بدنی دارید، تهیه کنید.

این فعالیت‌ها را می‌توانید در قالب دورهمی‌های خانوادگی و دوستانه برگزار کنید. مثلا با خانواده یا دوستان خود به پیاده‌روی بروید و یا اینکه اگر کودک خود را به پارک می‌برید به جای نشستن روی نیمکت، در بازی‌های او مشارکت کنید.

 فعالیت ساده‌ی دیگری که همه‌ی ما روزانه با آن مواجه می‌شویم، استفاده از پله به جای آسانسور است.

 ماشین خود را دورتر از محل کار خود پارک کنید و بقیه مسیر را پیاده بروید.

از ورزش‌های دیگری مانند شنا، پیاده‌روی، اسکی روی آب یا اسکی روی برف که جنبه تفریحی و سرگرمی دارند می‌توانید استفاده کنید. 

 برای سلامت جسم و روان، کافی است این فعالیت‌ها را جزئی از اولویت‌های خود در زندگی قرار دهید.

 برای تداوم علاقه‌مندی خود به انجام برنامه‌ی ورزشی، یک سیستم حمایتی و تشویقی ایجاد کنید. مثلا از خانواده و دوستان خود بخواهید اگر به انجام برنامه‌های روتین خود پایبند بودید برای شما پاداشی در نظر بگیرند
 
 

 

حامدرحیمی پنجکی

حامدرحیمی پنجکی

حامد رحیمی حامد رحیمی 24 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

نویسنده 

                حامد      رحیمی     پنجکی ‌     ‌                

 

حامدرحیمی پنجکی

توضیح کونگفو

حامدرحیمی پنجکی(۴۰  اصل برای  موفقیت)

 

1. دیگران را بالا ببرید .

شما باید در زندگی به گونه ای رفتار کنید که افرادی مثل رئیس ، رهبر گروه ، مدیر و در کل همه بالادستی هایتان احساس قدرتمند بودن داشته باشند و طوری وانمود نکنید که مثلا از آن ها بهتر و استاد تر هستید و در عوض طوری رفتار کنید که آن ها احساس بهتری نسبت به خودشان داشته باشند.

2. بیش از حد به دوستان خود اعتماد نکنید و از دشمنان خود در راه درست استفاده کنید.

نسبت به رفتار دوستان خود آگاه باشید و هیچ گاه به دلیل نزدیکی بیش از حد به دوستان متوجه خیانت آن ها نخواهید شد. دوستانتان می توانند در بعضی از مواقع از دشمنان شما نیز ضربه سنگین تری را به زندگی تان وارد کنند. دشمنان نیز گاهی اوقات از یک دوست وفادارترند و پس گاهی اوقات دشمن داشتن یک مزیت محسوب می شود ، پس از وجود آن ها نهراسید زیرا چیزهای زیادی را در مورد خودتان به شما می آموزند.

3. اهداف خود را پنهان کنید.

این کار دقیقا مانند بازی است ، هرگز اهداف پشت اقدامات خود را نشان ندهید و همیشه دور و بری ها را در پرده ای از ابهام نگه دارید. زمانی که افراد هیچ ایده ای نداشته باشند که در حال انجام چه کاری و تلاش برای چه هدفی هستید ، نمی توانند حالت تدافعی بگیرند و سد راه شما شوند .

 

4. همیشه کمتر از حد نیاز سخن بگویید.

اگر می خواهید که دیگران را تحت تاثیر قرار دهید ، کمتر حرف بزنید. هرچقدر بیشتر صحبت کنید ، انسان معمولی تری به نظر خواهید رسید.

افراد قدرتمند کسانی هستند که مکالمه های زیادی ندارند و همیشه ابهامی در مورد آن ها وجود دارد. هرچقدر که بیشتر صحبت کنید ، نشان می دهید که کمتر می دانید.

5. خوشنامی خود را با زندگی کردن صحیح حفظ کنید اما به داشتن شهرت معتاد نشوید.

خوشنامی یکی از کلید های اصلی موفقیت است و این کار باعث برنده شدن شما می شود اما نباید بیش از حد برای این کار تلاش کنید و خودتان را در معرض دید دیگران قرار دهید و در کل شهرت زیاد باعث حملات زیاد می شود.

6. در همه زمینه ها مورد توجه باشید.

مورد توجه بودن یکی دیگر از عوامل موفقیت است و هر چیزی با ظاهر خود سنجیده می شود ، پس هیچ گاه به خود اجازه ندهید که در شلوغی های زندگی خودتان را گم کنید.

باید ارزش های زندگی خود را حفظ کنید و به تمام آن ها توجه داشته باشید. با رازآلود بودن خودتان را مرکز توجه قرار دهید و قدرتمندی بیشتری را احساس کنید.

7. ازدیگران کمک بگیرید و به آن ها اعتبار دهید.

هیچ گاه نمی توان به تنهایی به موفقیت های بزرگ دست پیدا کرد پس ، از هوشیاری و اطلاعات خود استفاده کنید تا بتوانید دیگران را نیز به کار بگیرید. این کار نه تنها باعث ذخیره زمان و انرژی شما می شود ، بلکه شما را به یک انسان تاثیرگذار تبدیل می کند. هرگز سعی نکنید که کاری را که وظیفه شما نیست ، خودتان انجام دهید.

8. کاری کنید که دیگران به سمت شما بیایند.

سعی کنید که دیگران را مجبور به فعالیت کنید ، این کار باعث می شود که افراد را تحت کنترل داشته باشید و از طرفی دشمنانتان نیز با این کار به سمت شما جذب می شوند . زمانی که دیگران کار خود را ترک می کنند و به سمت شما می آیند ، یعنی این که برگ برنده دست شماست.

9. با فعالیت هایتان خود را برنده کنید ، نه با دعوا و جر و بحث

همیشه بهتر است با اقدامات مثبت نشان دهید که برنده هستید. زمانی که در جر و بحثی پیروز نمی شوید ، باعث می شود که خشمگین شوید و همین امر باعث آسیب بیشتر به خودتان می شود ، پس سعی کنید با اقدامات و رفتارتان طوری عمل کنید که دیگران چاره ای جز موافقت با شما نداشته باشند.

10. از افراد ناموفق و غمگین دوری کنید.

هرگز نباید با افراد بیچاره و بدبدخت معاشرت داشته باشید. این مورد باعث می شود که وضعیت عاطفی شما درگیر شود و احساسات بد به شما انتقال یابد. زمانی که سعی دارید به دیگری برای برطرف کردن مشکلات و بدبختی ها کمک کنید ، در واقع خودتان نیز با آن سختی ها درگیر شده اید.

پس به جای آن سعی کنید معاشرت تان را با افراد شاد و موفق افزایش دهید.

11. یاد بگیرید که افراد را وابسته به خود نگه دارید.

انسان ها تا حد زیادی به افراد قدرتمند وابسته می شوند و همیشه باید طوری رفتار کنید که دیگران به شما نیاز داشته باشند و شما را بخواهند. زمانی که افراد به دلیل موفقیت و شادی وابسته شما باشند ، هیچ چیزی برای ترسیدن تان وجود ندارد ، پس هیچ گاه برای آن ها کافی نباشید ، تا همیشه به کمک شما نیاز داشته باشند .

12. با مهربانی و بخشندگی دشمنان را خلع سلاح کنید.

با ظاهر مهربان و بخشنده می توان سنگ ترین ها را نیز آرام کرد. این کار باعث می شود که افراد از موضع خود کوتاه بیایند ، پس در مواقع بیش از حد بحرانی از طبع آرام و ملایم خود استفاده کنید تا دیگران در مقابل شما جبهه نگیرند. کادو دادن هر چند وقت یکبار در این موارد ایده خوبی است.

13. زمانی که افراد از شما درخواستی دارند ، درخواست ان ها را برای شاد شدنشان اجابت کنید ، نه برای منت یا تشکر آن ها

در نم نمک چندین بار اشاره داشتیم که شما به عنوان یک انسان قوی هیچ نیازی برای اثبات خود ندارید ، پس کمی در کمک کردن به دیگران محتاط باشید و بیش از حد خود را به درد سر نیاندازید و از طرفی کمک به دیگران را تنها برای میل و رضایت قلبی خود انجام دهید .

14. با دیگران دوستانه رفتار کنید اما در محل کار حواس جمع باشید.

دانستن برنامه های رقیب در محل کار بسیار مهم است ، حتما از حس ششم خود استفاده کنید و با پیگیر بودن متوجه برنامه ها رقیب خود بشوید. سعی کنید که این کار را با پرسیدن سوالات غیر مستقیم انجام دهید و زمانی که از برنامه رقیبان و دشمنان خود اگاهی داشته باشید ، راحت تر برای مقابله با آن ها برنامه ریزی می کنید اما رفتار دوستانه را فراموش نکنید .

15. دشمنان خود را در تنگنا قرار دهید و ساکت ننشینید.

تمام یافته ها حاکی از آن است که باید دشمنان را به طور کامل تحت فشار قرار داد. زمانی که اجازه مانور دادن به دشمن خود می دهید ، حتی یک جرقه کوچک از سمت او می تواند زندگی شما را به آتش بکشد. پس حتما مراقب او باشید و طوری رفتار کنید که دشمنان شما از هر جهت چه ذهنی و چه فیزیکی تحت فشار باشند.

16. گاهی حضور نداشته باشید تا احترام و افتخار دیگران را بربیانگیزید.

کمیاب بودن همیشه انسان ها را با ارزش و قیمتی می کند. زمانی که هر جایی دیده و شنیده شوید ، معمولی تر خواهید شد. سعی کنید زمان هایی را به طور موقتی غایب باشید تا دیگران علاقه بیشتری به حضور شما داشته باشند اما همیشه باید زمان صحیح ترک کردن و ماندن را بدانید.

17. غیر قابل پیش بینی باشید.

باید یاد بگیرید که چگونه غیر قابل پیش بیینی باشید. انسان ها مخلوقاتی هستند که به انجام کارهایی خو می گیرند. زمانی که قابل پیش بینی باشید ، احساس تحت کنترل بودن را به دیگران القا می کنید اما با غیر قابل پیش بینی و مرموز بودن ، حس تعادل را در دیگران به هم می زنید .

18. دور خوددتان دیوار تنهایی نکشید.

گاهی اوقات افراد برای امنیت داشنتن سعی می کنند که از دیگران فاصله بگیرند و تنها باشند اما این روش همیشه جواب نمی دهد. جهانی که در آن زندگی می کنیم ، پر از خطر است و زمانی که تنها باشید ، بیش از همیشه در معرض خطرات مختلف قرار می گیرید ، پس حتما در جمع افراد باشید و از کنار آن ها لذت ببرید و هرگز منزوی بودن را پیشه نکنید .

19. همیشه افراد دور و بر خودتان را بشناسید.

باید بدانید که با جه کسانی رفت و آمد می کنید و زمانی که افراد مخربی را اطراف خود داشته باشید ، از موفقیت دور خواهید ماند .

20. به هرکسی تعهد ندهید.

در این دنیا باید هر لحظه در حال تصمییم گیری در مورد موارد مختلف باشید اما هیچ گاه خودتان را مجبور به تعهد دادن به چیزی یا کسی نکنید و به هیچ کس جز خودتان تکیه نکنید.

زمانی که انسان مستقلی باشید ، می توانید بر دیگران پیروز شوید و کنترل زندگی خود را به دست بگیرید ، پس اجازه ندهید که هیچ کس شما را مجبور به انجام کاری کند .

21. تنبلی و ضعف را با قدرت جایگزین کنید.

باید یاد بگیرید که از قدرت تسلیم شدن برای قوی تر شدن استفاده کنید.

زمانی که تنبل هستید ، بیش از حد با ایین واقعیت نجنگید و این ضعف را قبول کنید ، این کار باعث می شود که راحت تر بر معایب خود غلبه کنید .

22. روی نیرو های خود تمرکز کنید.

باید یاد بگیرید که چگونه روی انرژی و نیروی خود تمرکز کنید . متخصصان روانشناس عقیده دارند که سخت گیری درونی از راحت گیر بودن بهتر جواب می دهد و در نتیجه باعث افزایش نیرو و قدرت شما در هر زمینه ای می شود و از طرفی باید نیروهای جسمی خود را افزایش دهید.

23. مدیرانه رفتار کنید.

سرگذشت افراد موفق و بانفوذ را مطالعه کنید. این حس گرانبها را نیز در خودتان پرورش دهید و باور کنید که دیگران شما را دوست می دارند و مانند مدیران رفتار کنید و از موضع ضعف رفتار نکنید.

 

24. خودتان را دوباره خلق کنید.

همیشه سعی کنید که چیزی را در خودتان کشف کنید که باعث جذب دیگران می شود.هرگز اجازه ندهید که جامعه شما را به عنوان یک انسان معمولی بپذیرد و همیشه چیزی برای رو کردن و شگفت زده کردن دیگران داشته باشید و از این کار دست نکشید.

25. پاک دست باشید.

برای جلب اعتماد دیگران و محبوب بودن باید انسان پاک دستی باشید و اعتبار خود را با جفا کردن در حق دیگران خدشه دار نکنید که آن گاه شاهد قدرت و نفوذ خود خواهید بود .

26. با اطمینان کاری را انجام دهید.

مطمئن باشید که انجام دادن کاری با شک و تردید هیچ گاه باعث موفقیت شما نمی شود ، پس اگر به کاری مشکوک هستید ، بیش از حد برای آن تلاش نکنید که شک داشتن از انجام کاری نشان دهنده ضعف و ترس است و افراد ترسو هیچ گاه جذابیت ندارند.

27. حساب و کتاب داشته باشید.

قبل از انجام هرکاری تا نقطه نهایی آن را بسنجید و تمام احتمالات را در نظر بگیرید و موانع و مشکلات و نتایج آن ها را بسنجید.