حامدرحیمی پنجکی

ژیمناستیک (به فرانسوی: Gymnastique) ورزشی است که در دسته‌بندی رشته‌های آمادگی جسمانی قرار دارد و در آن حرکات نیازمندِ قدرت، انعطاف بدنی، چابکی، تعادل و هماهنگی اعضای بدن است. ژیمناستیک از تمرینات ورزشی که در یونان باستان انجام می‌شد، تکامل پیدا کرده و در سطح بین‌المللی زیر نظر فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک اداره می‌شود.

رشته‌های مختلف ژیمناستیک

معروف‌ترین بخش این رشته ورزشی ژیمناستیک هنری است که در مسابقات آن ورزشکاران زن در رشته‌های حرکات زمینی، پرش از خرک، پارالل ناهم‌سطح و چوب موازنه و ژیمناست‌های مرد در رشته‌های حرکات زمینی، بارفیکس، پرش از خرک، دارحلقه، پارالل، و خرک حلقه به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. ژیمناستیک موزون، ایروبیک، آکروباتیک و ترامپولین بخش‌های دیگر این رشته ورزشی را تشکیل می‌دهند. ژیمناستیک یک ورزش المپیکی است و از اولین دوره المپیک تاکنون در برنامه این مسابقات قرار داشته‌است. هم‌اکنون ژیمناستیک المپیکی از ۱۸ رویداد ورزشی جداگانه تشکیل می‌شود که ۱۴ رقابت در ژیمناستیک هنری، ۲ رقابت در ژیمناستیک موزون و ۲ رقابت در ترامپولین است.

ژیمناستیک در سطح تفریحی و به خصوص به عنوان تمرینات انعطاف بدنی بسیار محبوب است. در سطح قهرمانی این رشته به تمرینات بی‌وقفه و آمادگی جسمانی بسیار بالا در تمام ابعاد از جمله بنیه و استقامت قوی نیاز دارد. ژیمناستیک هرچند یک رشته ورزشی بدون برخورد است اما ورزش پرآسیبی است. فرودهای سنگین، افت‌ها یا برخورد به ابزار تمرینی ممکن است باعث آسیب‌دیدگی شود. صدمات جسمی در بین ورزشکاران ماهر بیشتر دیده می‌شود چون آن‌ها معمولاً برای مدت طولانی‌تری تمرین کرده و حرکات خطرناک‌تری را اجرا می‌کنند.[۱]

تاریخچه

ویرایش

مسابقات المپیک تابستانی لندن در سال ۱۹۰۸. تیم ژیمناستیک زنان بریتانیا

هرچند در گذشته ورزش‌های مشابه ژیمناستیک در مصر و چین باستان هم تمرین می‌شده اما ریشه ژیمناستیک امروزین به یونان باستان می‌رسد و نام این رشته هم از واژه یونانی gymnazein آمده که معنای تحت‌اللفظی آن «تمرین کردن برهنه» است. در آن دوران ژیمناستیک همچون ورزش‌های دیگری مانند پرش، دو، پرتاب دیسک، کشتی و بوکس به عنوان بخشی از تمرینات نظامی و آماده‌سازی افراد برای جنگ محسوب می‌شد. این ورزش‌ها برای کسب قدرت و انعطاف عضلانی لازم برای جنگ‌های تن به تن اهمیت داشتند. از آن‌جا که آموزش‌های نظامی برای همه شهروندان یونان لازم بود و و یونانی‌ها پرورش بدن و ذهن را با یکدیگر کاملاً مرتبط می‌دانستند، ژیمناستیک اهمیت فرهنگی زیادی در آموزش‌های و تمرینان آنان داشت. ابتدا این رشته در ژیمنازیا (Gymnasia) ورزشگاه‌های روباز بزرگ انجام می‌شد و سپس وارد برنامه تحصیلی مدارسی شد که در آن‌ها به جوانان ژیمناستیک را در کنار موسیقی، ریاضی و فن بیان می‌آموختند. ژیمناستیک همچنین راهی برای تمرینات بدنی افراد برای آمادگی در جشنواره ورزشی مهم المپیک بود که از سال ۷۷۶ قبل از میلاد تا ۳۹۳ پس از میلاد هر چهار سال برگزار می‌شد.

با تعطیلی المپیک باستانی، تمرین ژیمناستیک یونانی از رونق افتاد تا اینکه در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی دوباره در اروپای غربی احیا شد. احیای ژیمناستیک در واقع همراه با جریانی صورت گرفت که احیای ارزش‌های مرتبط با ژیمناستیک یعنی نیرومندی نیم‌تنه بالایی بدن، بدن عضلانی، کشش، نرمی، انعطاف، استواری و تعادل هم در آن دیده می‌شد. این نظریه یونانی‌ها که ذهن سالم در بدن سالم است، نیز همراه با تمرینات ژیمناستیک احیا شد و پشتیبانی برای تمرین و آموزش این ورزش بود. در اواسط سده نوزدهم فردریش جان تلاش زیادی برای وارد کردن ژیمناستیک به نظام آموزشی آلمان کرد. جان که به «پدر ژیمناستیک» معروف است تعدادی از مهم‌ترین ابزارهای ژیمناستیک از جمله بارفیکس، پارالل، خرک حلقه، چوب موازنه، نردبان ژیمناستیک و خرک‌های پرشی را ابداع کرد. چند سال بعد پیر هنریک لینگ سوئدی هم راه فریدریش جان را ادامه داده و یک سیستم ژیمناستیک سوئدی را پایه‌ریزی کرد که تأکید زیادی بر منافع پزشکی ژیمناستیک داشت.

در قرن نوزدهم ژیمناستیک آلمانی و سوئدی وارد آمریکا شد و در این کشور جنبه میهنی و نظامی آن پراهمیت‌تر از قبل شد. ژیمناستیک بسیار مورد توجه ارتش آمریکا قرار گرفت و در اوایل قرن بیستم کتابچه‌های راهنمای تمرینی در نیروهای مسلح آمریکا منتشر شد که تمام حرکات و تمرین‌های ژیمناستیک را توضیح داده بود. هرچند کاهش اهمیت جنگ‌های تن به تن و ماشینی شدن و اخیراً کامپیوتری‌شدن جنگ‌ها باعث شده تا اهمیت ژیمناستیک به عنوان تمرینی برای هماهنگی بدن و ذهن کاهش پیدا کند.[۲]

رقابت‌های بین‌المللی

ویرایش

مسابقات جهانی در سال 1941

مقالهٔ اصلی: قهرمانی ژیمناستیک جهان

در سال ۱۸۸۱ فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک تأسیس شد و برگزاری مسابقات بین‌المللی در این رشته را آغاز کرد. ژیمناستیک از اولین دوره المپیک در ۱۸۹۶ تاکنون همواره در برنامه این مسابقات قرار داشته‌است. در المپیک ۱۸۹۶ پنج کشور در مسابقات ژیمناستیک شرکت کردند و آلمان تقریباً تمام مدال‌ها را از آن خود کرد.

اولین مسابقات بین‌المللی این رشته پس از المپیک در سال ۱۹۰۳ در شهر آنتورپ بلژیک برگزار شد. ژیمناست‌هایی از کشورهای بلژیک، فرانسه، لوکزامبورگ و هلند در این مسابقات که اولین دوره قهرمانی ژیمناستیک جهان محسوب می‌شود، شرکت کردند. اولین مسابقات تیمی مردان در المپیک ۱۹۰۴ سنت لوئیس برگزار شد. تا مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۳۰ رشته‌های دو و میدانی مانند پرش با نیزه، دو صد متر، پرتاب وزنه، پرش باز و صعود با طناب هم در مسابقات ژیمناستیک برگزار می‌شدند اما از سال ۱۹۳۰ به بعد این رشته‌ها کم‌کم از مسابقات حذف شده و تا سال ۱۹۵۴ به‌طور کامل از قهرمانی ژیمناستیک جهان رخت بر بستند. در المپیک ۱۹۲۴ پاریس بود که رقابت‌های ژیمناستیک شکل امروزین خود را پیدا کرد یعنی ژیمناست‌ها در هر یک از اسباب به‌طور جداگانه برای کسب مدال آن وسیله تلاش می‌کردند. در سال ۱۹۲۸ ژیمناستیک تیمی زنان هم برای اولین بار به المپیک اضافه شد و با قهرمانی تیم هلند به پایان رسید. در سال ۱۹۶۲ ژیمناستیک موزون (ریتمیک) هم مورد پذیرش فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک قرار گرفت و سال بعد نخستین دوره مسابقات قهرمانی جهان آن با شرکت ۲۸ ورزشکار از ده کشور در بوداپست مجارستان برگزار شد. در المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس ژیمناستیک موزون برای نخستین بار وارد المپیک شد و از المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا این رشته در بخش تیمی هم برگزار می‌شود.[۳]

هم‌اکنون ژیمناستیک المپیک شامل ۱۸ مسابقه است که برای هر کدام از آن‌ها مدال‌های طلا، نقره و برنز اعطا می‌شود. از این میان ۱۴ مسابقه در ژیمناستیک هنری (۸ مسابقه: تیمی، قهرمان قهرمانان و ۶ اسباب در بخش مردان و ۶ مسابقه: تیمی، قهرمان قهرمانان و ۴ اسباب در بخش زنان)، ۲ مسابقه در ژیمناستیک موزون (گروهی زنان و قهرمان قهرمانان زنان) و دو مسابقه در ترامپولین (انفرادی مردان و انفرادی زنان) برگزار می‌شوند.

قضاوت در مسابقات ژیمناستیک به این شکل است که ۶ داور مسابقه هر ورزشکار را بررسی کرده و بر اساس مسائل تکنیکی، زیبایی و پیچیدگی و دشواری حرکات، و وجود خطا امتیازی برای ورزشکار در نظر خواهند گرفت. بیشترین و کمترین امتیاز حذف می‌شوند و میانگین امتیازات چهار داور دیگر به عنوان امتیاز نهایی ورزشکار محسوب می‌گردد. در گذشته سقف امتیاز ۱۰ بود اما اکنون این سقف برداشته شده و محدودیتی برای کسب امتیاز وجود ندارد.

امروزه پنج مسابقه قهرمانی جهان ژیمناستیک برای پنج بخش اصلی این رشته به‌طور منظم توسط فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک برگزار می‌شود. رقابت‌های قهرمانی ژیمناستیک هنری جهان (اولین بار در سال ۱۹۰۳) و قهرمانی ژیمناستیک موزون جهان (ریتمیک) هر سال، به جز سال‌های برگزاری المپیک، برگزار می‌شوند. مسابقات قهرمانی ترامپولین (از ۱۹۶۴) در سال‌های فرد و قهرمانی ژیمناستیک آکروباتیک (۱۹۷۴) و قهرمانی ژیمناستیک ایروبیک (۱۹۹۵) هم در سال‌های زوج انجام می‌شوند.

در بازی‌های جهانی که یک رویداد چندورزشی مختص ورزش‌های غیر المپیکی است هم رشته‌های دیگر ژیمناستیک از جمله ژیمناستیک آکروباتیک، ایروبیک، ترامپولین دونفره و ژیمناستیک موزون (به جز تیمی و قهرمان قهرمانان) برگزار می‌شوند.

اسباب

ویرایش

ژیمناستیک هنری زنان

ویرایش

یک ژیمناست زن در حال گرم‌کردن پیش از مسابقهسیمون بایلز در حال اجرا در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶

قهرمانان ژیمناستیک به‌ویژه در بخش زنان، معمولاً سنین پایینی داشته و طول دوران قهرمانی آن‌ها هم به‌خصوص برای دختران کوتاه است و رو به کوتاه‌تر شدن هم دارد. یکی از دلایل این مسئله آن است که اسباب‌های مدرن ژیمناستیک زنان که اجازهٔ حرکات بسیار سریع، پیچیده و پویا را به دختران می‌دهد برای افراد کوتاه و سبک طراحی شده‌اند. در المپیک ۱۹۷۲ میانگین سن دختران ژیمناست ۱۸ سال، میانگین وزن آن‌ها ۴۶٫۸ کیلوگرم و میانگین قد آن‌ها ۱٫۵۷ متر بود و بهترین ژیمناست‌های زن تاریخ همچون نادیا کومانچی، اولگا کوربوت، و مری لو رتن بسیار کوتاه‌قد و سبک‌وزن بودند. در ژیمناستیک مردان این مسئله اهمیت کمتری دارد، چون نوع ابزارها بیشتر بر قدرت بدنی تأکید دارد تا بر انعطاف حرکتی و پویای ورزشکار.[۱]

چهار اسباب ژیمناستیک هنری زنان:

پرش از خرک

خم‌شدن، دویدن، کشش بدن به عنوان موقعیت‌های مختلف بدن در این رشته معرفی شده‌است. امتیاز به نحوهٔ اجرا و میزان پیچیدگی و سختی حرکت داده می‌شود. زن ژیمناستیک‌کار براساس میزان پرواز او از تخته پرش و نحوهٔ فرود او و عدم برداشتن قدم اضافه بعد از فرود بر روی زمین امتیاز می‌گیرد.

پارالل ناهم‌سطح

این رشته از ژیمناستیکِ زنان مورد استقبال بسیاری از تماشاچیان است. در این رشته حرکات و قدرتِ قسمت بالای بدنِ ژیمناست به نمایش گذاشته می‌شود. میزان زمان‌بندی و شدت نزدیک‌شدن در این رشته مهم است. نحوهٔ امتیازدهی بر میزان ادامه‌دادن حرکت بدون توقف و وقفه می‌باشد.

چوب موازنه

زن ژیمناست باید قدرتِ تعادل و استقامت خود را بر روی میله‌ای که تنها ۴ اینچ (حدود ۱۰ سانتی‌متر) پهنا دارد نمایش دهد.

حرکات زمینی

این حرکات یک حرفه تصویری است، که شامل ترکیبی از حرکات رقص و آهنگ می‌باشد. از ویژگی‌های حرکات زمینی می‌توان به استفادهٔ بهینه و مختلف از حداکثر فضای زمین و سطح پیچیدگی حرکات انجام‌شده بر روی زمین اشاره کرد. شخصیت یک فرد ژیمناست در این حرکات نمایش داده می‌شود، که کنترل کلیِ بدن را به نمایش می‌گذارد.

ژیمناستیک هنری مردان

ویرایش

شش اسباب ژیمناستیک مردان:

حرکات زمینی

کل زمین و فضای موجود در این رشته برای انجام حرکات زمینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سالتوس‌های مختلف. حرکات چرخشی و پیچشی و فرودهای متعدد به عنوان موارد امتیازآور در رشته می‌باشند.

خرک حلقه

کروکتWCF۳لاکراسFIL۱۱•••پالم گیم•۱•چوگانFIP۱۱۱۱۱بازی راکت۲روک۱سافتبالISF۱۱۱۱طناب‌کشیTWIF۱۱۱۱۱۱قایق‌سواری موتوریIWWF•۳ اسکیت نمایشیISU43Rescheduled during winter gamesهاکی روی یخIIHF۱ مجموع رویدادها۴۳۸۵۹۴۷۸۱۱۰۱۰۲۱۵۶۱۲۶۱۰۹۱۱۷۱۲۹۱۳۶۱۴۹۱۵۱۱۵۰۱۶۳۱۷۲۱۹۵۱۹۸۲۰۳۲۲۱۲۳۷۲۵۷۲۷۱۳۰۰۳۰۱۳۰۲۳۰۲۳۰۶ورزشسازمان۹۶۰۰۰۴06۰۸۱۲۲۰۲۴۲۸۳۲۳۶۴۸۵۲۵۶۶۰۶۴۶۸۷۲۷۶۸۰۸۴۸۸۹۲۹۶۰۰۰۴۰۸۱۲۱۶

المپیک زمستانی

ویرایش
بازی‌های المپیک زمستانی یک رویداد ورزشی جهانی در رشته‌های گوناگون ورزشی است که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود. در این مسابقات ورزشکاران در بازی‌هایی که مرتبط با برف و یخ است، مثل اسکی و هاکی روی یخ و نظایر آن، به رقابت می‌پردازند. شامونی در شرق فرانسه نخستین شهری بود که در سال ۱۹۲۴ در آن المپیک زمستانی برگزار شد. بازی‌های المپیک مدرن از بازی‌های المپیک باستانی الهام گرفته شده‌اند که از ۷۷۶ قبل از میلاد تا ۳۹۴ بعد از میلاد در المپیا یونان برگزار می‌شد. پیر دو کوبرتن فرانسوی ۱۵۰۰ سال بعد در سال ۱۸۹۴ کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) را تأسیس کرد که منجر به اولین بازی‌های المپیک تابستانی مدرن در آتن در سال ۱۸۹۶ شد. او همچنین منشور ساختار و اختیارات آن را تعریف می‌کند. کمیته بین‌المللی المپیک بدنه حاکم بر جنبش المپیک است که منشور المپیک ساختار و اختیارات آن را مشخص می‌کند. پنج ورزش اصلی المپیک زمستانی (شامل نه رشته) بابسلد، کرلینگ، هاکی روی یخ، اسکی نوردیک (شامل رشته‌های گشت نظامی، اسکی صحرانوردی، نوردیک ترکیبی، و اسکی پرش) و اسکیت روی یخ (متشکل از رشته‌های اسکیت نمایشی و اسکیت سرعت) بودند.
ورزش‌هااسکی آلپاین • بیادلون • بابسلد • اسکی صحرانوردی • کرلینگ • اسکیت نمایشی • اسکی نمایشی • هاکی روی یخ • لژسواری • دوگانه • اسکی سرعت مسیر کوتاه • اسکلتون • پرش با اسکی • اسنوبرد • اسکی سرعت

این بازی‌ها از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶ هر چهار سال یکبار برگزار می‌شد، در سال‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۴۴ با جنگ جهانی دوم قطع شد و در سال ۱۹۴۸ از سر گرفته شد. تا سال ۱۹۹۲، بازی‌های المپیک تابستانی و بازی‌های المپیک زمستانی در همان سال برگزار می‌شد.

زمانی که کمیته بین‌المللی المپیک (آی.اُ. سی) در سال ۱۸۹۴ تأسیس شد، یکی از ورزش‌های پیشنهادی به آن برای برگزاری در المپیک، ورزش اسکیت‌روی‌یخ بود. اسکیت‌روی‌یخ تا سال ۱۹۰۸ در المپیک جایی نداشت. این ورزش برای اولین بار در المپیک ۱۹۰۸ لندن رسماً به بازیهای المپیک تابستانی پیوست. در المپیک لندن رشتهٔ اسکیت‌روی‌یخ در بخش پاتیناژ نمایشی برگزار شد و اولریش سالشو سوئدی و مادگه سیرز از انگلستان موفق به کسب عنوان قهرمانی در بخش انفرادی شدند.

سه سال بعد شاهزادهٔ ایتالیایی، اوجنیو برونتا دوسیو، به کمیتهٔ المپیک پیشنهاد کرد تا یک هفته از زمان المپیک تابستانی ۱۹۱۲، که در استکهلم برگزار می‌شد، را به انجام بازیهای زمستانی اختصاص دهد. اما مسئولان برگزاری این بازی‌ها با چنین ایده‌ای مخالفت کردند.

این ایده چهار سال بعد برای المپیک ۱۹۱۶ که در برلین برگزار می‌شد نیز مجدداً پیشنهاد گردید، اما این بار با مخالفت کمی روبرو شد و مسئولان در نظر گرفتند تا یک هفتهٔ زمستانی را به بازیهای تابستانی ۱۹۱۶ اختصاص دهند. ورزشهایی که در این هفته برگزار می‌شدند اسکی سرعت، اسکیت نمایشی (پاتیناژ)، هاکی روی یخ و پرش با اسکی بودند.

المپیک ۱۹۲۰ آنتورپ (بلژیک) اولین المپیکی بود که بعد از جنگ جهانی اول برگزار شد. این المپیک دارای هفتهٔ زمستانی نبود، اما اسکیت‌روی‌یخ و هاکی‌روی‌یخ نیز در آن انجام می‌شد. سال بعد، در کنگره سالانه آی.اُ.سی. مسئولان این کمیته تصمیم براین گرفتند که بازی‌های المپیک ۱۹۲۴ که در شهر شامونی فرانسه برگزار می‌شد، دارای هفتهٔ بین‌المللی بازیهای زمستانی باشد. هفتهٔ ورزشهای زمستانی در بازیهای ۱۹۲۴ برگزار شد که اتفاقاً با استقبال خوبی هم همراه بود.

در کنگرهٔ سال ۱۹۲۵، کمیتهٔ بین‌المللی المپیک به این نتیجه رسید که بازیهای زمستانی را به‌طور جداگانه و تحت‌المپیکی مجزا و با نام بازی‌های المپیک زمستانی، هر چهار سال یکبار، برگزار کند. المپیک ۱۹۲۴ شامونی توسط کمیتهٔ بین‌المللی المپیک به عنوان اولین المپیک زمستانی شناخته می‌شود

رشته ورزشیسال‌هاتعداد رویدادهارویدادها در بازی‌های ۲۰۱۰[۱]اسکی آلپایناز ۱۹۳۶۱۰اسکی سرعت، مارپیچ سرعت، مارپیچ بزرگ، مارپیچ کوچک و سوپر ترکیبی مردان و زنان.[۲]بیاتلوناز ۱۹۶۰اسپرینت (مردان: ۱۰ کیلومتر؛ زنان: ۷٫۵ کیلومتر)، انفرادی (مردان: ۲۰ کیلومتر؛ زنان: ۱۵ کیلومتر)، تعقیبی (مردان: ۱۲٫۵ کیلومتر؛ زنان: ۱۰ کیلومتر)، امدادی (مردان: ۴x۷٫۵ کیلومتر؛ زنان: ۴x۶ کیلومتر)، and the mass start (مردان: ۱۵ کیلومتر؛ زنان: ۱۲٫۵ کیلومتر).[۳]بابسلد۱۹۲۴–۱۹۵۶
۱۹۶۴-اکنون۳چهارنفره مردان، دونفره مردان و دونفره زنان.[۴]اسکی صحرانوردیاز ۱۹۲۴۱۲اسپرینت مردان، اسپرینت تیمی، ۳۰ کیلومتر تعقیبی، ۱۵ کیلومتر، ۵۰ کیلومتر و ۴x۱۰ کیلومتر امدادی، اسپرینت زنان، اسپرینت تیمی، ۱۵ کیلومتر تعقیبی، ۱۰ کیلومتر، ۳۰ کیلومتر (زنان) و ۴x۵ کیلومتر امدادی.[۵]کرلینگ۱۹۲۴
۱۹۹۸–اکنون۲مردان و زنان.[۶]اسکیت نمایشیاز ۱۹۲۴Note 1۴انفرادی زنان و مردان، دونفره و رقص یخی.[۷]اسکی نمایشیاز ۱۹۹۲۶مگول، آریال، اسکی‌کراس، سوپرپایپ، و اسلوپستایل.[۸]هاکی روی یخاز ۱۹۲۴Note 2۲مردان و زنان.[۹]لژسواریاز ۱۹۶۴۳انفرادی زنان و مردان، دونفره مردان.[۱۰]دوگانهاز ۱۹۲۴مردان ۱۰ کیلومتر انفرادی شیب عادی، ۱۰ کیلومتر انفرادی و تیمی شیب بزرگ.[۱۱]اسکیت سرعت مسیر کوتاهاز ۱۹۹۲۸۵۰۰ متر مردان و زنان، ۱۰۰۰ متر، ۱۵۰۰ متر، ۳۰۰۰ متر امدادی زنان؛ و ۵۰۰۰ متر امدادی مردان.[۱۲]اسکلتون۱۹۲۴; ۱۹۴۸
از ۲۰۰۲۲مردان و زنان.[۱۳]پرش با اسکیاز ۱۹۲۴۳انفرادی شیب بزرگ مردان، انفرادی شیب کوچک و تیمی شیب بزرگ.[۱۴]اسنوبرداز ۱۹۹۸۶مارپیچ بزرگ پارالل زنان و مردان، نیم‌لوله و انوبردکراس.[۱۵]اسکی سرعتاز ۱۹۲۴۱۲۵۰۰ متر زنان و مردان، ۱۰۰۰ متر، ۱۵۰۰ متر، ۵۰۰۰ متر و پرسوت تیمی، ۳۰۰۰ متر زنان؛ ۱۰۰۰۰ متر مردان.[۱۶]

^ Note 1. رقابت‌های اسکیت نمایشی در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۰۸ و بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۰ برگزار شد.
^ Note 2. یک دوره رقابت‌های هاکی روی یخ مردان در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۰ برگزار شد.

ورزشسازمان۰۸۲۰۲۴۲۸۳۲۳۶۴۸۵۲۵۶۶۰۶۴۶۸۷۲۷۶۸۰۸۴۸۸۹۲۹۴۹۸۰۲۰۶۱۰۱۴ اسکیت نمایشیISU4۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۴۴۴۴۴۴۴۴۴۴۵اسکیت سرعت ۵۴۴۴۴۴۴۸۸۸۸۹۹۹۱۰۱۰۱۰۱۰۱۰۱۲۱۲۱۲اسکیت سرعت مسیر کوتاه •۴۶۶۸۸۸۸ هاکی روی یخIIHF ۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۲۲۲۲۲کرلینگWCF ۱•••۲۲۲۲۲ اسکی صحرانوردیFIS ۲۲۲۳۳۴۶۶۷۷۷۷۷۸۸۱۰۱۰۱۰۱۲۱۲۱۲۱۲اسکی آلپاین ۲۶۶۶۶۶۶۶۶۶۶۱۰۱۰۱۰۱۰۱۰۱۰۱۰۱۰پرش با اسکی ۱۱۱۱۱۱۱۱۲۲۲۲۲۲۳۳۳۳۳۳۳۴نوردیک ترکیبی ۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۲۲۲۲۳۳۳۳اسکی نمایشی •۲۴۴۴۴۶۱۰اسنوبرد سواری ۴۴۶۶۱۰ ورزش دوگانهIBU ۱•1•1•1112223336668101011لژسواریFIL ۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۳۴ بابسلدFIBT ۱۱۲۲۲۲۲۲۲۲۲۲۲۲۲۲۲۳۳۳۳اسکلتون ۱۱۲۲۲۲ مجموع رویدادها۱۶۱۴۱۴۱۷۲۲۲۲۲۴۲۷۳۴

بازی های جهانی ورزش رزمی یک رویداد بین المللی که مخصوص ورزشهای رزمی[ ۱] مانند کشتی ( ورزش ) [ ۲] میباشد
این بازی ها توسط SportAccord ( اکنون به عنوان انجمن جهانی فدراسیون های بین المللی ورزش شناخته می شود ) به عنوان راهی برای معرفی ورزش های رزمی مختلف و مبارزه ای به مخاطبان بین المللی بنیان گذاری شد. المپیک هنرهای رزمی با یک برنامه فرهنگی همراه است که بیانگر سنت ها و ارزش های باستانی هنرهای رزمی و همچنین سهم آنها در جامعه مدرن است. [ ۳] این بازی ها توسط کمیته بین المللی المپیک معتبرشناخته می شوند.
اولین دوره بازی های کامبت گیمز در سال ۲۰۱۰ در پکن برگزار شد که مسابقات بوکس، جودو، جو جیتسو، کاراته، کندو، کیک بوکسینگ، سانشو، موی تای، سامبو، سومو، تکواندو، کشتی، ووشو و نمایش آیکیدو برگزار شد. بیش از ۱۰۰۰ ورزشکار از هر پنج قاره شرکت کردند. تقریباً به همین تعداد داوطلب در اجرای این رویداد کمک کردند. در طول هشت روز مسابقات ۱۱۸ مدال طلا اهدا شد. ۶۰٪ از کشورهایی که در این بازی ها شرکت می کنند مدال کسب کردند. روسیه با ۱۸ مدال طلا، چین ۱۵ و اوکراین ۷ در جایگاه اول تا سوم قرار گرفتند. [ ۴]
دومین دوره بازی کامبت گیمز در سن پترزبورگ برگزار شد. [ ۵] در این بازی ها، ورزش های ساواته و شمشیربازی اولین بازی خود را انجام دادند. روسیه با ۴۷ مدال طلا بر جدول مدالها غلبه کرد.
نابودی سازمان SportAccord، به دنبال اختلاف ماریوس ویزر رئیس SportAccord با کمیته بین المللی المپیک منجر به توقف موقت این بازیها شد. سازمان جانشین، اتحادیه جهانی فدراسیون های ورزشی یا GAISF سازماندهی این رویداد را بر عهده گرفت و سران توافق نامه را در نوامبر ۲۰۱۷ با مقامات رسمی چین تایپه برای برگزاری سال ۲۰۱۹ این رویداد امضا کرد. با این وجود، سازماندهی آن در چارچوب زمانی غیرممکن بود و به همین دلیل درسال ۲۰۱۹ به قصد راه اندازی مجدد این رویدادها به سال ۲۰۲۱ ، انتقال یافت[ ۶]
در ۱۰ مه ۲۰۱۹، GAISF اعلام کرد که به نورالسلطان، پایتخت قزاقستان ، بازیهای کامبت گیمز۲۰۲۱ اعطا شده است. این بازی ها از ۳ تا ۹ مه در پایتخت قزاقستان برگزار می شود، که اخیراً از آستانه تغییر نام داده است. در اطلاعیه، GAISF اعلام کرد که این رویداد از این پس به مقیاس چهار ساله متصل خواهد شد، و برنامه بعدی، که هنوز برای آن برنامه ریزی نشده است، برای سال ۲۰۲۵ برگزار می گردد. [ ۷]

خوب این مقاله در واقع خداحافظی با جزیره ورزش وب سایت توسینسو هست . توی این مقاله در واقع من بیشتر از 40 تا ورزش عجیب و غریبی که کمتر بین مردم شناخته شدن رو معرفی کرده بودم و مجزا بودن ، اما حالا که توی ویرگول آوردمشون بصورت مجتمع ، حتما واژه امروز میخایم و . ... رو توی مقاله می بینید پس تعجب نکنید و تا انتها ببینید ، پیروز باشید

ژیمناستیک هنری (چوب موازنه) چیست؟ معرفی Balance Beam به زبان ساده

ژیمناستیک هنری ( چوب موازنه ژیمناستیک ) چیست؟ قبلا در خصوص ورزش ژیمناستیک هنری یا Artistic Gymnastic صحبت کرده ایم و فکر می کنم در مورد گرایش های مختلف این ورزش نیز کمی صحبت کردیم ، امروز می خواهیم در خصوص یکی از دشوارترین قسمت های این ورزش به نام چوب موازنه یا Balance Beam صحبت کنیم ، این نوع ورزش ژیمناستیک ویژه خانم ها است و برای آقایان برگزار نمی شود .

جوب موازنه یک دستگاه کاملا تعادلی است که ورزشکار بایستی بر روی یک چوب یا تخته یا میله ای به عرض 10 سانتی متر حرکات نمایشی خودش را انجام بدهد و این حرکات بایستی با حفظ کامل تعادل انجام بشود. چوب موازنه دستگاهی است که طولی در حدود 6 متر و عرضی به اندازه 10 سانتی متر دارد که در ارتفاع تقریبا 1 و نیم متری از سطح زمین قرار گرفته است .



ورزشکار موظف است که در طول مدت زمان مسابقه که حدودا یک دقیقه و 30 ثانیه است کلیه حرکاتی که مد نظر دارد را باید انجام بدهد و با انجام هر اشتباه ، طبق روال داوری امتیاز از دست می دهد ، ورزشکاری که کمترین اشتباه را داشته باشد برنده خواهد بود . همانطور که گفتیم این نوع حرکت ژیمناستیک بصورت ویژه برای بانوان طراحی شده است و آقایان چنین ورزشی را ندارند. حرکت های این ورزش در طی زمانی که برگزار می شود شامل حرکات آکروباتیک ، حرکات رقص ( دو حرکت رقص حداکثر ) ، حرکت های جهشی و پرتابی ، حرکت های پرشی ، حرکت های چرخشی 180 درجه و ... می باشد .

عدم حفظ تعادل در هر یک از حرکات و یا درست انجام نشدن هر حرکت امتیاز منفی را در بر دارد که توسط داوران بعد از دقایقی از پایان مسابقه اعلام می شود . جالب است بدانید که نحوه وارد شدن به روی چوب موازنه دارای امتیاز بسیار خوبی می باشد ، برخی با پرش بر روی چوب قرار می گیرند و برخی بصورت ساده بر روی آن می ایستند ، جنس رویه چوب موازنه معمولا از جنس جیر یا چرم است تا ورزشکاران براحتی بتوانند حرکت های خودشان را بر روی آن انجام بدهند. اگر در خصوص این ورزش اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم با ما در میان بگذارید .

راپل چیست؟ معرفی ورزش Abseiling به زبان ساده

راپل چیست؟  امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام Abseiling صحبت کنیم که ترجمه آن کمربند می شوند و هیچ ربطی به آن چیزی که ترجمه می شود ندارد ! آنچه در بلاد کفر به نام Abseiling می شناسند در بلاد ما به عنوان راپل شناخته می شود که حتما دیده اید عده ای از بالای یک ساختمان ، یک صخره یا یک سطح عمودی با طناب به سمت پایین حرکت می کنند . در واقع راپل یک تکنیک معروف و جذاب صخره نوردی است که آنقدر جذاب شده است که خودش به تنهایی جزو علاقه مندی های ورزشکاران قرار گرفته است ، این ورزش زیرمجموعه ورزش کوهنوردی و صخره نوردی است و در واقع آنچنان هم به عنوان یک ورزش رسمی شناخته نمی شود زیرا تعاریف ورزش را دارا نمی باشد .

هیچگونه رقابتی در این ورزش وجود ندارد ، داور وجود ندارد و طبیعتا انگیزه ورود به این ورزش صرفا لذت بردن از آن است و بس ، این ورزش را در دسته بندی سنگ نوردی هم قرار می دهند اما برخلاف واژه نوردیدن که به معنی بالا رفتن است ، اساسا در راپل شما فقط به سمت پایین حرکت می کنید . این ورزش در ابتدا توسط شخصی صخره نورد به نام جین شارلوت استراتون که یک راهنمای صخره نوردی در چامونیکس فرانسه بود ابداع شد ، روشی که او برای پایین آمدن از صخره ها با استفاده از طناب مورد استفاده قرار داد در نهایت به عنوان یک ورزش جدا از کوهنوردی به نام Abseiling ( ابسیلینگ ) معروف شد .



مهمترین تجهیزاتی که در این ورزش مورد استفاده قرار می گیرند شامل : کلاه ایمنی ، طناب کوهنوردی ، قلاب ها ، دستکش ها ، محافظ های زانو و آرنج ، کفش های کوهنوردی و ... می شوند . راپل یکی از تکنیک هایی است که در کوهنوردی طبیعت و ماجراجویی های طبیعی برای پایین آمدن از ارتفاعاتی به کار می رفت که توسط کوهنوردان طی شده بود و این ورزش در استرالیا ، ایرلند و بسیاری دیگر از کشورها این روزها خیلی محبوب شده است . علاوه بر اینکه این تکنیک به عنوان یک ورزش استفاده می شود در بسیاری از مشاغل امروزی راپل یا Abseiling به عنوان یک وسیله کار در نظر گرفته می شود تا به نقاطی در ساختمان یا ارتفاعات دست پیدا کنیم که در حالت عادی نمی توان به آن دست پیدا کرد .

این روزها در تهران شیشه شورهایی هستند که با استفاده از همین تکنیک کارشان را انجام می دهند یا در مواردی برای ساخت و سازهای خطرناک از این روش استفاده می شود ، در موارد نظامی نیز برای سریعتر رسیدن به مقصد از راپل استفاده می شود ، در جاهایی که امکان پیاده شدن روی زمین وجود نداره راپل کاران می توانند از هلیکوپتر برای پیاده شدن استفاده کنند . اگر اطلاعاتی در خصوص این ورزش دارید یا مکانی را سراغ دارید که می توان در آنجا این ورزش مفرح را انجام داد خوشحال می شویم که ما را در جریان بگذارید

فوتبال استرالیایی کوچک چیست ؟ معرفی ورزش AFLX به زبان ساده

فوتبال افلکس چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش AFLX یا فوتبال استرالیایی کوچک صحبت کنیم ، قبلا در توسینسو در خصوص فوتبال استرالیایی و برخی قواعد و ساختارهای این بازی و محبوبیت بسیار آن در استرالیا صحبت کردیم اما امروز می خواهیم در خصوص یک نوع فانتزی تر از این ورزش که باز هم در استرالیا محبوبیت دارد و در بازی های پیش فصل شروع لیگ حرفه ای فوتبال استرالیایی برگزار می شود صحبت کنیم. AFLX که سه حرف اول آن Australian Football League هستند نسخه ای از فوتبال استرالیایی می باشد که تفاوت هایی با نسخه اصلی آن دارد ، از جمله مهمترین تفاوت ها می توان به تعداد بازیکن ها اشاره کرد که به جای 18 بازیکن 10 بازیکن دارد که سه تای آنها تعویضی هستند و روی نیمکت می نشینند .

زمین این بازی برخلاف فوتبال استرالیایی که بیضی شکل است ، مستطیل شکل است و ابعادی 70 در 110 متر دارد ، تعویض ها در این بازی نامحدود هستند و سوپر گل ها تا 10 امتیاز دارند ، این بازی ها معمولا بصورت یک لیگ 6 تیمه در دو گروه سه تیمی طی 3 روز قبل از برگزاری مسابقات اصلی لیگ فوتبال استرالیا برگزار می شوند و بصورت رفت و برگشتی هستند .

این بازی نیز در 4 کوارتر 10 دقیقه ای ( در فوتبال استرالیایی 20 دقیقه است ) برگزار می شود و مکانیزم امتیاز دهی آن کمی با فوتبال اصلی استرالیایی تفاوت دارد . اگر بخواهیم مثال بهتری از AFLX بزنیم باید بگوییم که شما می توانید فوتبال ( Soccer ) را با فوتسال مقایسه کنید شاید درک بهتری از این ورزش پیدا کنید. اگر علاقه مند به حوزه این ورزش هستید خوشحال می شویم اطلاعات بیشتری در اختیار ما در توسینسو قرار بدهید. تویسنسو را به همه معرفی کنید.

اتوگراس چیست؟ معرفی ورزش اتومبیلرانی Autograss به زبان ساده

اتوگراس چیست؟ مسابقه اتومبیلرانی در گل و چمن چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی موتوری به نام اتوگراس یا Autograss صحبت کنیم . همانطور که می دانید Auto مخفف اتومبیل و Grass هم به معنی چمن است و در کل به معنی اتومبیرانی بر روی زمینی پوشیده از چمن است . این نوع مسابقات اتومبیلرانی بصورت ویژه و البته غیرحرفه ای در سراسر انگلستان ، ایرلند شمالی ، اسکاتلند ، ولز و جمهوری ایرلند برگزار می شود و معمولا در مکان های دیگر دنیا چندان محبوبیتی ندارد .

این نوع مسابقات اتومبیلرانی از سال 1960 به دنیا معرفی شد و در قالب های مختلفی برگزار شد تا اینکه در سال 1970 به عنوان یک مسابقه رسمی در این کشورها پذیرفته و برگزار شد. ویژگی خاص این ورزش این است که این مسابقه در زمین های پوشیده از چمن یا گیاه و یا گل آلود برگزار می شود و معمولا توسط باشگاه های غیردولتی مدیریت و برگزار می شود . جالب است بدانید که این نوع مسابقات اتومبیرانی بسیار برای تماشاگرانش جذاب است و دارای هیجان خاصی برای آنها می باشد .



هر ساله این نوع مسابقات در رده های سنی نوجوانان تا بزرگسالان و همچنین بصورت مسابقات زنان و مردان برگزار می شود . شرکت کنندگان حتما باید مجوز اتومبیرانی از باشگاه مربوطه داشته باشند تا بتوانند در مسابقه شرکت کنند اما نکته جالب در خصوص این ورزش این است که داشتن گواهینامه رانندگی و حتی محدودیت های پزشکی در این ورزش معنی ندارد و از معلولین و حتی نوجوانان 12 ساله به بالا می توانند در این مسابقات شرکت کنند . این نوع مسابقات اتومبیرانی در دسته بندی مسابقات موتوری آماتور در دنیا قرار می گیرند ، اتومبیل های مورد استفاده در این نوع مسابقه معمولا مدل های قدیمی و از رده خارج شده ای هستند که به شکل خودروی مسابقه ای درآمده اند و برخورد و تصادف برای آنها اهمیت چندانی ندارد .

معمولا مسیر مسابقه زیاد بزرگ نیست و یک مسیر 400 متری برای این مسابقه در نظر گرفته می شود . اتوکراس زیر نظر انجمن ورزشهای ملی انگلستان انجام ی شود و هر ساله حدودا در سپتامبر این مسابقات برگزار می شود جالب است بدانید که این مسابقات در 11 کلاس مختلف برگزار می شود و در هر کلاس نوع خودرو یا اتومبیلران بسته به سن ، جنسیت و کلاس خودرو متفاوت است . اگر در این خصوص اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم در قسمت ورزش وب سایت توسینسو مطرح کنید .

اتوکراس چیست؟ معرفی ورزش اتومبیلرانی Autocross به زبان ساده

اتوکراس چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش اتوکراس یا Autocross صحبت کنیم . این ورزش به اسامی دیگری از جمله جیمخانا ( Gymkhana ) ، سولو (Solo ) ، اتوایکس ( Auto-X ) و اتواسلالوم ( Autoslalom ) نیز در دنیا شناخته می شود و یکی از زیرشاخه های ورزشهای موتوری به ویژه اتومبیلرانی می باشد . از اسامی که گفتیم واضح ترین توصیف را واژه Autoslalom برای شما ارائه می دهد که مخفف دو واژه Auto یا اتومبیل و Slalom یا مارپیچ است ، یعنی شما در این ورزش با اتومبیل خود در مسیری مارپیچ حرکت می کنید و این برای ابتدای کار شما در رشته اتومبیلرانی شروع خوبی است .
در این ورزش ملاک اصلی یک مسابقه سالم و کم خطر است ، این نوع ورزش از ایمن ترین انواع مسابقات اتومبیلرانی است زیرا فقط یک خودرو در لحظه در پیست مسابقه قرار دارد و برخورد و تصادف با خودروهای دیگر وجود ندارد . در این ورزش یک خط آغاز و یک خط پایان و یک مسیر مارپیچ برای اتومبیلران در نظر گرفته شده است تا از بین این مسیر مارپیچ که با کله قندی ( پلاستیک های خاص برای مشخص کردن محدوده ) مشخص شده اند عبور کنند و هر خودرویی که بتواند در کمترین زمان ممکن از بین همه موانع به درستی عبور کند و زمان کمتری ثبت کند برنده مسابقه است .
مسابقات اتوکراس به عنوان مسابقات ورودی به مسابقات حرفه ای اتومبیرانی نیز یاد می شود و برای افرادی که به رشته ورزشی اتومبیلرانی علاقه مند هستند یک شروع بسار عالی است . مسیر مسابقه اتوکراس معمولا بین یک تا دو کیلومتر است ، این ورزش باعث بالا رفتن مهارت های رانندگی اتومبیلران می شود تا در مسابقاتی که قالب رقابتی دارند بهتر حضور پیدا کنند . نوع خودروهای شرکت کننده در این مسابقه معمولا خاص نیست و تقریبا همه نوع خودرویی می تواند در اتوکراس شرکت کند 

چگونه دستانی پولادین و سریع داشته باشیم؟ آموزش رزمی

چگونه دست های قوی و سریع داشته باشیم؟ چگونه در ورزشهای رزمی دستان محکم و سفت داشته باشیم؟ با مقاله ای جامعه و کامل در خصوص افزایش قدرت و سرعت ضربات دست خدمتتون هستم ! خب در این قسمت ما اول به چگونگی ضربه زدن اشاره میکنیم که اول چطوری ضربه بزنیم ، دوم گارد گیری سوم قدرت و چهارم سرعت و پنجم سفتی عضلات.

قبل از شروع این مطلب رو بگم که گارگیری بحثی مفصل دارد که در روز های آتی درباره آن مقاله خواهم نوشت و و منتظر گاردگیری و بهبود آن در مقاله بعدی باشید !  خب اولا بگم که ما اینجا درباره افزایش سرعت و قدرت دست در مشت زنی صحبت میکنیم و تمرکز ما بر 3 ضربه اصلی مشته !

این نکته را در ذهن داشته باشید برای افزایش قدرت سرعت دقت و ... یک ضربه اولین قدم باید یاد بگیرید که آن را درست اجرا کنید پس اولین یاد بگیریم چگونه مشت بزنیم !*

نکات ابتدایی و مهم مشت زنی

ما در بوکس که رشته اصلی مشت زدن هست 3 نوع مشت داریم ، در رشته های دیگر هم مثل کاراته ضربات مشت زیادی از زوایای مختلفی داریم ولی بعضا اصلا کاربردی نیستند ، در وینگ چون هم ضربات مختفی داریم که باهم بررسی میکنیم ولی اول از همه بوکس

3 ضربه اصلی بوکس عبارتند از : مشت مستقیم یا پانچ(Punch) ، مشت از بقل یا هوک (Hook)، و مشت از پایین یا آپرکات (Uppercut) ، اهداف این ضربات : مشت مستقیم کل صورت ، مشت از بقل به سمت شقیقه و یا کمی پایین تر از آن ، و مشت از پایین هم فک و بعضا گلو

و اما نکات مهم

حالت مشت کردن به طور صحیح

حالت مشت به طور غلط (شست نباید تو برود)

نکته اول حالت مچ است ، مچ باید خم نشود و به گونه ای صاف باشد که مشت و ساق دست در یک راستا باشند وگر نه درصورت ضربه زدن با مشت ، به مچ آسیب میزد

بیشتر ضربات مشت با این دو استخوان زده میشوند پس به تقویت این دو بیشتر بپردازید

نکته بسیار مهم دیگر چرخش شانه است که باعث انتقال کل انرژی با بدن به حریف میشود

به چرخش پا در هنگام اجرای ضربه نیز دقت کنید

چگونه مشت بزنیم ؟ اجرای 3 ضربه اصلی مشت

قبل از هرچیز توجه داشته باشید که برای درک و مهارت بیشتر در اجرای این فنون باید حتما نزد یک استاد به صورت حضوری اجرا کنید چون حرکت فیزیکی به صورت مجازی کامل انتقال داده نمیشود

مشت مستقیم :

Straight Punch یا مشت مستقیم : مشت به صورت مستقیم و با ارنجی تقریبا صاف و شونه هایی چرخیده و با طابعیت از قوانین بالا مشت زده میشه

باز هم مبحث چرخش مچ پا و چرخش کمر ، دقت کنید ‌که پس از یاد گرفتن کامل چگونگی اجرای این مشت به اصلاح چرخش کمر و مچ پای خود بپردازید.درباره ارنج تقریبا صاف شاید براتون سوال شه که چرا تقریبا ؟ بله کاملا ارنج اگر صاف باشه بهش اسیب میرسه چه مشت به جایی برخورد کنه و چه نکنه ارنج باید به صورت 80 درصد باز شه ولی شما مبتدی ها به این نکته توجه نکنید

مشت از بقل :

Hook (Right Hook & Left Hook) هوک راست و چپ : مشتی که ترجیحا بدون چرخش مچ از زاویه بقل به سر وارد شود که معمولا هدف بقل گوش و شقیقه است

باز هم مبحث چرخش مچ پا و چرخش کمر ، دقت کنید که پس از یاد گرفتن کامل چگونگی اجرای این مشت به اصلاح چرخش کمر و مچ پای خود بپردازید

مشت از پایین :

Uppercut آپر کات : مشتی که باز هم بدون خم شدن ولی با تغییر زاویه زده میشود و مقصدش فک چونه و گاها گلوی حریف است

باز هم مبحث چرخش مچ پا و چرخش کمر ، دقت کنید که پس از یاد گرفتن کامل چگونگی اجرای این مشت به اصلاح چرخش کمر و مچ پای خود بپردازید و برای حسن ختام این بخش هم این فیلم رو تماشا کنید. نوع متفاوت دیگری مشت زنی هم داریم که اسمش وینگ چون هستش و کلا ضرباتش فرق داره و 50 درصد رشته حول زدن این حرکات میچرخه .. پس توضیح دادنش توی یک مقاله و کلا به صورت مجازی تقریبا سخته و تمرین زیادی میخواد ولی برای آشنایی سطحی میتونید از این مقاله نیز استفاده کنید

افزایش قدرت دست

(در اینجا ما به بررسی چگونگی افزایش قدرت عضلات دست میپردازیم و در بحث استحکام و تقویت استخوان های بدن و مخصوصا دست قبلا در این مقاله بصورت مفصل صبحت شده ) برای افزایش قدرت دست اولین کاری که میکنید همین 3حرکتی که یاد گرفتید رو روی هوا تست میکنید و روی هوا مشت میزنید انگار رقیبتون هواست . بازم تاکید میکنم اول حرکات رو اصولی انجام بدهید بعد شروع به خواندن این بخش بکنید ، بعد از انجام درست حرکات اقدام به افزایش قدرت و سرعت دست خود بکنید خیلی تاکید دارم روی این مسئله

سایه زنی

اولین اقدام پس شد سایه زنی یعنی حریف رو روبهروی خودت تصور میکنی توی خیالت و شروع به ضربه زدن میکنی ، از کم و اهسته و کم قدرت تا همینطو سرعت و قدرت رو میبرید بالا

سایه زنی با دمبل و کش

موقعی که دارید سایه زنی میکنید یک دمبل نیم کیلویی دستتون بگیرید و به سایه زنیتون مشغول بشید ، همینطوری وزنه هارو زیاد و زیاد تر کنید همچنین میتونید با استفاده از کش هم سایه زنی کنید ، بعد از چند ماه که حس کردید قدرت دستانتان فوق العادس ، سایه زنی را با دمبل و کش ،جفتی انجام دهید

شنا رفتن

در اینجا ما بحثمون شنا در آب نیست ، هرچند توی عضلانی و قوی شدن بدن تاثیر زیادی دارد ولی ما بحثمون این شنا است .نکات بسیار مهم : هرگز کمر خود را به بالا و یا پایین قوس ندهید یعنی نه قوز کنید و نه برعکسش ، کاملا صاف .. چه وقتی که دستانتان خم نشده و چه وقتی که خم شده !!! کاملا صاف و بدن در یک زاویه باشد . فاصله نوک دماغ شما تا زمین هم باید حداقل ممکن باشد . برای مبتدی ها این شنا مناسب است ?

و این ها هم برای حرفه ای ها?
کیسه زنی و میت زنی

شما حتما برای اجرای حرکاتی که اموختید نیاز به اجرای آن بر روی چیزی دارید ، خب مسلما انسان ها که مشت خور نیستند پس چه چیزی مناسب است ؟ چیزی نرم .. چیزی مثل بالشت چیزی که بهش میگیم کیسه بوکس ، کیسه بوکس یا به اصطلاح کیسه ، وسیله عالی ای جهت افزایش قدرت دستای شما داره ، شما بعد از مدت ها تمرین میتونید با دمبل و یا کش هم استفاده کرده و با این وسایل نیز به کیسه ضربه وارد کنید. همچنین میت هم مثل کیسه است با تفاوت های جزئی ، و تقریبا میشه شبیه سازی دنیای واقعی مسابقه و یا مبارزه ازش نام برد ، که به نوبه خود هم در سرعت و هم در قدرت تاثیر دارد ولی نه زیاد
تقویت دست با استفاده از بارفیکس:

بارفیکس یک وسیله ایه که شاید باورتون نشه ولی باهاش میشه یه باشگاه ورزشی راه انداخت !!! برای مبتدی ها هم یک برنامه عالی دارم که از یکی از اساتید خبره بدن سازی دریافت کردم و جواب گرفتم و منی که نمیتونستم 5 تا بارفیکس برم حدود 50 تا بارفیکس بعلاوه 5 دقیقه اویزون موندن رو تونستم برم

برنامه به این صورته :

چقد میتونی از بارفیکس اویزون بمونی ؟ مثلا یکی میگ 5 ثانیه یکی دیگ 8 یکی دیگ 10 هرچی .. به فرض 10 ثانیه !!! برنامه اینطوریه که شما در روز اول 3 تا ست 10 ثانیه از بارفیکس اویزون بمون یعنی امروز شنبس 1 نوبت میری که بارفیکس تمرین کنی ، گرم میکنی 10 ثانیه اویزون میمونی و بعد چند ثانیه استراحت و ماساژ عضلات ، دوباره میری بارفیکس برا 10 ثانیه ، دوباره استراحت و ماساژ کوتاه و بعد هم 10 ثانیه اخر ... اما اینجاش مهمه که برای یکشنبه و دوشنبه هم دقیقا همین برنامه رو میری که دستات عادت کنند و قوی شوند

نکته مهمشو گفتم ، شما برای شنبه یک شنبه و دو شنبه 3 تا ست 10 ثانیه میری تا دستات به 10 ثانیه عادت کنه و قوی شه بعدش برای 3 شنبه و 4 شنبه و 5 شنبه شروع میکنی به 15 ثانیه رفتن !!! این رمزشه

این روشی که شما امروز 10 ثانیه رفتی فردا بکنی 15 پس فردا 20 خیلی فشار میاره و برای مبتدی ها جواب نمیده ها از ما گفتن !!

پس بصورت خلاصه :

(شنبه:10-10-10) (یکشنبه:10-10-10) (دوشنبه:10-10-10) (سه شنبه:15-15-15) (چهارشنبه:15-15-15) (پنجشنبه:15-15-15) (جمعه:20-20-20) و... همینطور 3 روز 3 روز افزایش میدید !!!

بالانس (بلند شدن و راه رفتن و حتی شنا رفتن روی 2 دست) :

تابحال فکر کردید چرا پاهای انسان ذاتا قوی تر از دستاشه ؟ دلیلش اینه چون وزن کل بدن روی پاهاس ، پاها دارن کل بدن رو حمل میکنن و وزن خودشون و یه بدن رو به عهده دارند پس قوی تر هستند ، برای اینکه دست ها هم مثل پاها قوی شوند باید دقیقا حرکت مشابه را انجام داد یعنی راه رفتن روی دست ، راه رفتن نه به معنای راه رفتن ، راه رفتن از خونه ما شروع میشه ، از خود ما شروع میشه ???? یاد گردشگری افتادم ???? بگذریم .. برای اینکه قدرت راه رفتن روی دست هارا پیدا کنید مراحل زیر را دنبال کنید :

سعی کنید روی دو دست خود باستید ، البته در اول با 1 پا امتحان کنید ، یعنی 1 پای شما زمین و پای دیگر در هوا میباشد و روی 2 دست هستید و تلاش میکنید خود را در همان حال نگه دارید ، پیشرفته تر بدون پا انجام میدهید ، تا عضلات شما قدرت تحمل وزنتان را داشته باشد

در این مرحله از یک فرد جهت حفظ تعادلتون و انجام درست حرکت کمک بخواهید و همچنین در محیطی مناسب این تمرین را انجام دهید ، از تشک استفاده کنید یا حدالامکان از جای نرم ..(در بعضی از موارد بعد از مهارت در انجام حرکت از دیوار هم جهت انجام این حرکت میتوانید کمک بگیرید )

استفاده از بتل روپ :

بتل روپ نقش موثر و پر رنگی در افزایش قدرت مشت رزمی کاران و ورزش کاران حرفه ای دارد

 ۱

چرا ریکاوری در ورزش مهم است؟ بنده یک مورد خیلی مهم رو میخواستم توضیح بدم خدمت شما که بعضی از ورزشکارا اصلا به ریکاوری اعتقاد ندارن و بعضی ها جدیش نمیگیرند و اهمیت نمیدهند !!! و این یعنی فاجعه ! بدن برای ساخت و ترمیم عضله نیاز به زمان دارد .. افرادی که تمرین حرفه ای میکنن نیاز دارند به زمان برای ترمیم بدن (اسیب دیدی منظورم نیست ) یادم میاد وقتی جودو میرفتم استادم اون ارشد های اعزامی برای مسابقه رو بعد 1 ساعت و نیم تمرین باشگاه میبرد

1 ساعت و نیم تمرین بدن سازی و بعد 1 ساعت استخر برای استراحت (اگر تو اردو هم بودن برنامه اینطوری بود ) و این برنامه روز پنجشنبس و جمعه کاملا ازاد و خلاص ... کاملا استراحت و مخصوصا ماساژ برای گرفتی عضلات، بعلاوه استاژ فنی و صحبت درباره قوانین بازه و امادگی قبل مسابقه .... این کار باعث میشد بچه ها بترکونن مسابقه رو. ولی الان ورزشکار داریم که روز جمعه هم میره باگشاه یا تمرین میکنه و فکر میکنه این باعث میشه قوی تر بشه ! درصورتی که بدن با کوفتگی و قدرت قبلی خودش در همون سطح باقی میمونه !!



همچنین تایم استراحت بین ست های ورزشی هم مهم هست ... پروفسور John Higgins در دانشگاه علوم سلامت تگزاس و فیزیولوژیست ورزش می گوید: اگر شما (ورزشکار) همیشه احساس خستگی و درد می کنید، این احتمال وجود دارد که زمان کافی برای ریکاوری و استراحت در بین تمرینات را رعایت نمی کنید.

در دوره نوجوانی و دهه ۲۰ سالگی تقریباً فیبرهای عضلانی ۱۸ ساعت زمان برای التیام صدمات ناشی از تمرین نیاز دارند اما این زمان در دهه ۴۰ سالگی یا بالاتر به ۳۶ ساعت افزایش پیدا می کند. استفاده از عضلاتی که کاملاً بهبود نیافته اند باعث التهاب آن ها می شود در نتیجه ورزش کردن بسیار سخت می شود و سیستم ایمنی عملکرد کامل خودش را از دست خواهد داد، همچنین احتمال دارد مشکل خواب نیز پیدا کنید.

راه حل: استراحت کافی بین تمرینات قرار دهید و حداقل یک روز کامل در هفته را برای استراحت اختصاص دهید

عضله سازی را می توان فرایندی دو مرحله ای دانست:

1- تخریب بافت عضلانی در جریان تمرین
2- ترمیم و رشد عضله در زمان استراحت

زمانی که تمرین می کنید، بافت عضلات دچار پارگی های میکروسکوبی می شود. اما وقتی که بین یک جلسه تمرین تا جلسه بعدی استراحت می‌کنید، مثلا ًیک روز کامل، عضلات دوباره ترمیم و ریکاوری می‌شوند. در واقع بدون داشتن متغیر دوم در این معادله، نمی‌توانید به درستی عضله سازی کنید.پس از یک تمرین سخت، بدن شما منابعی که در اختیار عضلات هستند را افزایش می‌دهد و اجازه می‌دهد تا جریان خون و ذخیره گلیکوژن بهبود پیدا کنند. چنین اتفاقی در طول تمرین رخ نخواهد داد، بلکه کاملاً در حین استراحت به وقوع خواهد پیوست. پس استراحت و ریکاوری بعد از تمرین را فراموش نکنید.

انواع ریکاوری ورزشی

استراحت، اغلب به نوعی از آرامش مانند تماشای تلویزیون روی مبل یا یک چرت بعد از ظهر اطلاق می شود اما مفهوم استراحت به طور کامل مستقل از ورزش نیست. این مطالعه به دو شکل از ریکاوری اشاره می‌کند: فوری و کوتاه مدت.ریکاوری فوری بلافاصله بعد از روزش رخ می‌دهد، در حالیکه ریکاوری کوتاه مدت به استراحت در بین جلسات تمرینی اشاره دارد. محتاط بودن در هنگام انجام فعالیت‌های فیزیکی، ضروری است.اگر حالت تهوع یا سبکی سر پیدا کردید، تمرین شدید انجام ندهید. همچنین بعد از یک جلسه تمرین شدید زمان کوتاهی را به سرد کردن اختصاص دهید. این کار به ضربان قلب شما امکان می‌دهد تا به طور یکنواخت به یک ضربان قلب نرمال در حالت استراحت کاهش یابد.



عوامل مؤثر بر ریکاوری ورزشی

بدن به طور طبیعی با نشانگرهای سیگنال خاصی آشکار می‌کند که به استراحت طولانی نیاز دارد. آن‌ها عبارتند از درد عضلانی شدید، عملکرد تمرینی ضعیف و کاهش اشتها. این سیگنال‌ها اغلب نشانه‌ی آن هستند که بدن شما به منظور کار کردن با بازده کامل، به زمان استراحت بیشتری نیاز دارد. توصیه می‎‌شود که شما هر گروه اصلی عضلانی را حداقل ۴۸ ساعت در بین جلسات تمرین با وزنه، استراحت دهید.همچنین بیشتر از دو بار در هفته، تمرینات اینتروال شدید (HIIT) انجام ندهید. عوامل دیگری که برای ریکاوری شما ضروری‌اند عبارتند از: تغذیه و خواب مناسب. بلافاصله پس از تمرین، مواد غذایی غنی از پروتئین بخورید و سعی کنید هر شب حداقل به مدت ۸ ساعت بخوابید.

جمع بندی

استراحت یک بخش جدایی‌ناپذیر از آمادگی جسمانی است و با آزمایشات علمی مشخص شده که توانایی شما برای ورزش کردن در یک سطح بالا را بهبود می‌بخشد. تمرین‌زدگی یک افسانه تمرینی نیست. در واقع ممکن است تا جایی از بدن‌تان کار بکشید که توانایی‌تان برای انجام کارهای عادی روزانه مانند پیاده‌روی تا ماشین یا شستن ظروف کاهش یابد.

یکی از کلیدهای موفقیت در ورزش و به‌خصوص رشته بدنسازی، آشنایی با آناتومی عضلات بدن است. اگر علاقه زیادی به شناخت آناتومی بدن دارید و می‌خواهید بدانید که بهترین تکنیک یا حرکت تمرینی برای هرکدام از گروه‌های عضلانی بدن کدام است، حتماً این مطلب از فیتامین را بخوانید.

این مطلب پاسخ بسیاری از سؤالات شما بوده و آگاهی‌تان در مورد آناتومی عضلات را تا حد زیادی افزایش خواهد داد.

کدام گروه عضلانی را باهم تمرین دهم؟

احتمالاً تمام چیزی که به دنبال آن هستید، یک برنامه ورزشی اصولی و هیجان‌انگیز برای بهترین استفاده از زمان است. خب، پس اجازه دهید که همین ابتدا خیالتان را راحت کنیم؛ هیچ راهی برای ترکیب گروه‌های عضلانی در حین تمرین وجود ندارد!

برنامه‌های اسپلیت متنوعی برای ترکیب گروه‌های عضلانی وجود دارد، ولی اینکه کدام‌یک برایتان بهترین خواهد بود را بدنتان مشخص می‌کند و کنترل این موضوع اصلاً دست شما نیست. از طرفی این موضوع که می‌خواهید چند جلسه در هفته، چند سال پیاپی را تمرین کنید نیز موضوع دیگری است که می‌تواند در ترکیب گروه‌های عضلانی باهم نقش مهمی داشته باشد.





بانک حرکات بدنسازی

تمرین و ورزش

تغذیه

علم و دانش

ذهن و روان

آشپزی

سایت فیتامین

راهنمای ثبت نام 025.32143

تست بدنسازی رایگان

خانه » علم و دانش » شناخت آناتومی عضلات و تکنیک تمرینی برای ۶ گروه عضلانی بدن

شناخت آناتومی عضلات و تکنیک تمرینی برای ۶ گروه عضلانی بدن



۲۹ بهمن ۱۴۰۳نظرات

 فهرست مطالب

یکی از کلیدهای موفقیت در ورزش و به‌خصوص رشته بدنسازی، آشنایی با آناتومی عضلات بدن است. اگر علاقه زیادی به شناخت آناتومی بدن دارید و می‌خواهید بدانید که بهترین تکنیک یا حرکت تمرینی برای هرکدام از گروه‌های عضلانی بدن کدام است، حتماً این مطلب از فیتامین را بخوانید.

این مطلب پاسخ بسیاری از سؤالات شما بوده و آگاهی‌تان در مورد آناتومی عضلات را تا حد زیادی افزایش خواهد داد.

کدام گروه عضلانی را باهم تمرین دهم؟

احتمالاً تمام چیزی که به دنبال آن هستید، یک برنامه ورزشی اصولی و هیجان‌انگیز برای بهترین استفاده از زمان است. خب، پس اجازه دهید که همین ابتدا خیالتان را راحت کنیم؛ هیچ راهی برای ترکیب گروه‌های عضلانی در حین تمرین وجود ندارد!

برنامه‌های اسپلیت متنوعی برای ترکیب گروه‌های عضلانی وجود دارد، ولی اینکه کدام‌یک برایتان بهترین خواهد بود را بدنتان مشخص می‌کند و کنترل این موضوع اصلاً دست شما نیست. از طرفی این موضوع که می‌خواهید چند جلسه در هفته، چند سال پیاپی را تمرین کنید نیز موضوع دیگری است که می‌تواند در ترکیب گروه‌های عضلانی باهم نقش مهمی داشته باشد.

همان‌طورکه از اسم گروه عضلانی هم پیداست، شامل گروهی از عضلات بالاتنه و پایین‌تنه می‌شود که در کنار هم قرار داشته و حرکت مشابهی را انجام می‌دهند. گروه‌های عضلانیِ بدن شامل این موارد است:

سینه

پشت

دست‌ها

شانه‌ها

پاها

ساق پاها

این دسته‌بندی به شناخت بهتر واحدهای عضلانیِ بدن و توجه به گروه‌های عضلانی (به صورت گروهی) کمک می‌کند.

آناتومی عضلات سینه

اصلی‌ترین عضله سینه، عضله سینه‌ای بزرگ است. کارکرد اصلی عضله سینه، حرکت دست‌هاست. فیبرهای این عضله برخلاف دیگر عضلات همه در یک مسیر نبوده و فیبرهای آن در جهت‌های متفاوتی کشیده شده است.

اگر نگاهی به این عضله بیندازید متوجه خواهید شد که این عضله با دو سر مجزا به استخوان وصل شده است:

سر استرنوکوستال (Sternocostal head) که جناغ را به قسمت بالایی بازوها وصل می‌کند.

سر کلاویکولار (Clavicular head) که ترقوه را به قسمت بالاییِ بازوها متصل می‌سازد.

حرکات ورزشی تخت و شیب‌دار پرس سینه، سر استرنوکوستال سینه را درگیر کرده و حرکات سینه مثل پرس سینه دست برعکس، که در آن نیاز است دست را بالا آورده و از سینه دور کنید، بیشتر سر کوچک‌تر یا همان کلاویکولار را درگیر می‌کند

آناتومی عضلات پشت

این گروه عضلانی که باعث حجم گرفتنِ پشت می‌شود، شامل چهار عضله مجزاست:

ماهیچه ذوزنقه‌ای (Trapezius muscle)

ماهیچه لوزی شکل (Rhomboid muscle)

عضله پشتی بزرگ (Latissimus dorsi)

ماهیچه راست‌کننده ستون مهره‌ها (Erector Spinae muscle)

ظاهر و ترکیب همه این عضلات در کنار هم قسمت پشتی عضلاتتان را تشکیل می‌دهد که می‌توانید در شکل زیر آناتومی عضلات پشت را ببینید:

آناتومی عضلات دست‌ها

دست‌ها دارای ۴ گروه عضلانی اصلی است:

ماهیچه دوسر بازو (bicep brachii)

ماهیچه بازویی (Bicep brachialis)

پشت بازو (Triceps)

ساعد (Forearms)

عضله جلو بازو، عض

ماهیچه دیگری که حتماً باید با آن آشنا شوید، دقیقاً در زیر عضله جلوبازو قرار داشته و به انقباض و حرکتِ آرنج‌ها کمک می‌کند. ظاهر این عضله در قسمت رنگی شکل زیر مشخص شده است.



شاید در نگاه اول به خاطر ابعاد کوچک‌اش، اصلاً به چشم نیاید؛ در حالی‌که نقش بسیار زیادی در زیبایی و ظاهر دست‌هایتان دارد. زمانی‌که این عضله را تمرین می‌دهید در بین عضله پشت بازو و جلوبازو شبیه یک «گره» شده و ظاهر کلی دست‌هایتان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یعنی وقتی این عضله را منقبض کنید، مجزا بودن دو عضله پشت بازو و جلوبازو بیشتر مشخص می‌شود و در نتیجه شاهد تفکیک عضلانی بهتری خواهیم بود. با دیدن تصویر زیر منظورمان را بهتر متوجه خواهید شد.

وظیفه عضله جلوبازو این است که ساعد را به قسمت بالاییِ بازو نزدیک‌تر کرده تا بتوانید جسمی را در ارتفاع بردارید.

عضله پشت بازو دقیقاً وظیفه‌ای برعکس عضله جلوبازو دارد؛ یعنی ساعد را از قسمت بالاییِ عضله دورتر می‌کند. عضله پشت بازو از ۳ عضله مجزا تشکیل شده و ترکیب آن‌ها بعد از تمرینِ بسیار، عضله نعلی شکلی را به وجود می‌آورد.

زمانی‌که در باشگاه در بینِ مبتدیان این رشته در مورد عضله بزرگ‌تر حرف می‌زنیم، همه ناخودآگاه یاد جلوبازو می‌افتند. برای آن‌ها:

بازوهای بزرگ‌تر = جلوبازوی بزرگ‌تر!

اما لزوماً این‌طور نیست. تأثیری که پشت بازو در بزرگ نشان‌دادنِ این گروه عضلانی دارد به مراتب بیشتر از عضله جلوبازو است؛ تصویر زیر از آرنولد این گفته را تأیید خواهد کرد:

سه سر دلتوئید شامل:

سر قدامی – Anterior head (جلویی)

سر میانی – Lateral head (وسطی)

سر خلفی – Posterior head (کناری)

وظیفه اصلیِ دلتوئید ثابت‌کردنِ گروه‌های عضلانیِ کناری مثل، سینه‌ای، لت‌ها و جلوبازو است.

دلتوئید کناری کمک می‌کند که دستتان را پشت سرتان ببرید، دلتوئید جلویی کمک می‌کند که دستتان را جلو برده و دلتوئید میانی هم باعث می‌شود تا دستتان را به کناره‌ها و بالا ببرید.

در همین‌جاست که زاویه گرفتنِ دست در پرس‌ها و هل‌دادنِ وزنه اهمیت پیدا می‌کند، زیرا گروه‌های عضلانیِ متفاوتی درگیر خواهد شد؛ مثلاً پرس سرشانه، بیشتر سر قدامی دلتوئید را درگیر کرده و پارویی با هالتر بیشتر دلتوئید کناری را درگیر می‌کند.

تمرین دادن هر سه سر عضله شانه دارای اهمیت زیادی است، زیرا با غافل‌شدن از هرکدام نتیجه کاملاً مشهود خواهد بود.

در بسیاری از موارد، دلتوئید خلفی و میانی نیاز به تمرین بیشتری دارند زیرا دلتوئید قدامی در روز تمرینِ عضلات سینه، تا حد زیادی درگیر خواهد شد. 

پاها از چندین گروه عضلانی اصلی تشکیل شده است:

عضله چهارسر (The quadriceps)

همسترینگ (The hamstrings)

سرینی (The glutes)

البته عضله ساقه پا هم قسمتی از پا به حساب می‌آید، ولی ما به‌خاطر سبک تمرینی متفاوتی که این عضله می‌طلبد، آن را از دیگر قسمت‌ها جدا کرده‌ایم.

۱. عضله چهارسر (Quads)

عضله چهارسر همان‌طورکه از نامش هم مشخص است، از چهار عضله مجزا تشکیل شده است:

ماهیچه پهن بیرونی (Vastus lateralis)

ماهیچه پهن درونی (Vastus medialis)

ماهیچه پهن میانی (Vastus intermedius)

ماهیچه راست رانی (Rectus femoris

عضله همسترینگ

عضله همسترینگ از ۳ عضله مجزا تشکیل شده که در قسمت پشت پا قرار دارد:

ماهیچه نیم وتری (Semitendinosus)

نیم غشایی (Semimembranosus)

دوسر رانی (Bicep femoris)

 تقویت عضلات شکم وجود دارد:
ضربه های انگشت پا
تخته و تغییرات تخته
کرانچ

داشتن ساق پا قوی می تواند در ورزش های مختلف مانند دویدن، تنیس، بسکتبال و رقص و همچنین فعالیت های روزانه مانند بالا رفتن از پله ها، انجام اسکات و پیاده روی به شما کمک کند.

4. عضلات پا

راه های زیادی برای تقویت پاها وجود دارد. در اینجا برخی از موارد مورد علاقه ما هستند:
اسکات و تغییرات اسکات
پل های گلوت
لانگز

5. عضلات ساق پا

آخرین اما نه کم اهمیت، در اینجا راه هایی برای تقویت عضلات ساق پا وجود دارد:
ساق پا با خم نگه داشتن زانوها را بالا می آورد
رایز ساق پا
قوی تر از همیشه احساس کنید!
لازم نیست همه این 5 گروه عضلانی را در یک روز تمرین دهید.

در واقع، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند تمرینات خود را تقسیم کنند و یک روز روی بالاتنه و روز دیگر روی پایین تنه تمرکز کنند.

اگر تازه کار هستید، در اینجا نحوه ایجاد یک برنامه تمرینی برای مبتدیان آورده شده است. 5 گروه عضلانی مهم را در هنگام ساختن برنامه خود در نظر داشته باشید!

این یک راه عالی برای اجازه دادن به گروه های عضلانی برای ریکاوری و تمرین سایر گروه های عضلانی است.

اگر واقعا احساس درد می کنید، سعی کنید حرکات کششی را در برنامه صبحگاهی خود یا قبل و بعد از تمرین خود بگنجانید. حرکات کششی و همچنین نوشیدن آب زیاد می تواند به کاهش درد عضلانی تاخیری (DOMS) کمک کند.

بزرگ ترین عضله بدن

بزرگترین عضله بدن انسان عضله گلوتئوس ماکسیموس یا سرینی بزرگ است. این عضله در ناحیه باسن قرار دارد و به عنوان بزرگترین عضله در بدن شناخته می‌شود.

نقش عضله گلوتئوس ماکسیموس:

حرکت دادن ران: این عضله نقش مهمی در حرکت دادن ران به سمت عقب و خارج دارد و به ما اجازه می‌دهد راه برویم، بدویم و بپریم.

پایداری لگن: عضله گلوتئوس ماکسیموس به حفظ پایداری لگن و تنه کمک می‌کند.

حمایت از مفصل ران: این عضله به عنوان یک کمک فنر عمل کرده و از مفصل ران محافظت می‌کند.

ورزش کار ساده ای است، فقط انجامش دهید.

***

اگر امروز وقت برای ورزش نگذارید

در آینده وقت زیادی برای بیماری خواهید گذاشت

انتخاب با خودمان است:

ورزش و سلامتی یا تنبلی و بیماری

تنها ورزش کردن است که روحیه را تقویت می کند و توانایی ذهن را حفظ می کند.

***

ورزش چیزی جز یک معجزه نیست.

ورزش برای تحرک داشتنه، نه نابود کردن. جهان در یک روز ساخته نشده، و بدن ما در یک روز ساخته نمی شود.

***

سخنان انگیزشی بزرگان در مورد ورزش

من از هر دقیقه تمرین متنفر بودم، اما به خودم گفتم: تسلیم نشو. الان زجر بکش و بقیه ی زندگیتو مثل یه قهرمان زندگی کن
محمد علی کلی

هنرهای رزمی درباره ی مبارزه نیست بلکه مربوط به ساختن شخصیت است
بو بنت

***

ما اول عادت‌هایمان را می‌سازیم بعد عادت‌هایمان ما را می‌سازند
بیایید ورزش را به یک عادت در زندگی‌مان تبدیل کنیم.

***همه چیز به خودت بستگی دارد:

زندگی خودت را بساز

بدنت را بساز

خودت را بساز

***

من بیش ترین ارزش های زندگی را از طریق ورزش کردن به دست آوردم، از فوتبال بازی کردن

کار تیمی، مردانگی، اخلاق کاری، انعطاف پذیری، فدا کاری، همه این ها را با بودن در یک تیم به دست آوردم

جان گرودن

همه مردانی که می شناسم و  به موفقیت رسیده اند، همگی اندام فوق العاده ای داشتند و از این بابت مطمئنم که همگی با عرق ریختن و پینه زدن دستهایشان به اینجا رسیده اند.

***

درست مانند بدنسازی، شکست یک تجربه ضروری برای رشد در زندگی شخصی ماست
زیرا اگر ما هرگز محدودیت های خود را آزمایش نکنیم
چگونه می دانیم که چقدر قوی هستیم؟

همه می‌خواهند بدنساز شوند اما افراد کمی وزنه های سنگین را بلند می‌کنند. رونی کلمن، بدنساز حرفه‌ای آمریکایی

***

یک شیر خود را با نظرات گوسفندان نگران نمی‌کند. لیونل مسی

***

من زود شروع می‌کردم و تا دیر وقت برای تمرین بیدار می‌ماندم، روز به روز، سال به سال. ۱۷ سال و ۱۱۴ روز طول کشید تا یک شبه موفق شوم. لیونل مسی

***

قهرمانان بازی را ادامه می دهند تا زمانی که به نتیجه درست برسند. بیلی جین کینگ، قهرمان تنیس بانوان جهان

***

چیزی را که دوست دارید پیدا کنید و آن را به زندگی خود تبدیل کنید. این تنها راه موفقیت است. هانا کاکرافت ، ورزشکار دو و میدانی معلولان

ورزش بخشی جدانشدنی از یک سبک زندگی سالم است. امروزه با گسترش زندگی ماشینی و کاهش تحرکات بدنی، توجه به ورزش اهمیت بیشتری پیدا کرده است. بسیاری از مردم می‌پرسند: ورزش چه فایده ای دارد؟ این سوال نه‌تنها برای علاقه‌مندان به فعالیت‌های بدنی، بلکه برای همه افراد جامعه مطرح است.

در گذشته، فعالیت‌های بدنی به شکل طبیعی در جریان زندگی روزمره انجام می‌شد، اما در زندگی مدرن، افراد ساعت‌های زیادی را پشت میز، در خودرو یا مقابل صفحه‌نمایش‌ها می‌گذرانند. این کاهش حرکت بدنی منجر به افزایش مشکلاتی مانند چاقی، بیماری‌های قلبی، اضطراب و افسردگی شده است.

در این میان، ورزش به عنوان راهکاری ساده اما مؤثر می‌تواند تعادل را به زندگی انسان بازگرداند. از پیاده‌روی روزانه گرفته تا ورزش‌های حرفه‌ای، هر شکلی از تحرک می‌تواند نقش مثبتی در سلامت جسم و روان داشته باشد. به همین دلیل، پرداختن به این سوال که ورزش چه فایده ای دارد، یکی از مهم‌ترین مباحثی است که باید مورد توجه قرار گیرد. تحقیق در مورد فواید ورزش از جمله موضوعات مهمی است که امروزه در زمینه تحقیق و پژوهش همواره به آن پرداخته می‌شود.

تاثیر ورزش بر سلامت جسمی

ورزش کردن باعث تقویت سیستم قلبی-عروقی می‌شود. با ورزش منظم، گردش خون بهتر انجام می‌گیرد، فشار خون تنظیم می‌شود و سطح کلسترول کاهش می‌یابد. قلب قوی‌تر کار می‌کند و اکسیژن‌رسانی به اندام‌ها بهبود پیدا می‌کند.

همچنین ورزش موجب تقویت عضلات و استخوان‌ها می‌شود. تمرین‌های مقاومتی مانند وزنه‌برداری یا حتی تمرینات ساده با وزن بدن، تراکم استخوان را افزایش داده و خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می‌دهند. ورزش به بهبود تعادل، انعطاف‌پذیری و هماهنگی بدنی کمک می‌کند که این امر به ویژه برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی مفید است.

عملکرد دستگاه گوارش نیز تحت تأثیر ورزش بهبود می‌یابد. ورزش منظم حرکات روده را تنظیم کرده و از بروز یبوست جلوگیری می‌کند. همچنین با تقویت عملکرد ریه‌ها، ظرفیت تنفسی افزایش می‌یابد و بدن راحت‌تر با استرس‌های فیزیکی مقابله می‌کند.

اگر بخواهیم پاسخ روشنی برای این سوال بدهیم که ورزش چه فایده‌ای دارد، باید به این نکات جسمی مهم اشاره کنیم.



کنترل وزن و تناسب اندام

کنترل وزن و رسیدن به تناسب اندام یکی از مهم‌ترین اهداف برای حفظ سلامتی و افزایش کیفیت زندگی است. این فرآیند به معنای کاهش وزن یا افزایش آن به صورت اصولی، با تمرکز بر سلامت بدن و نه فقط ظاهر فیزیکی است. تناسب اندام نه‌تنها باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شود، بلکه خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و مشکلات مفصلی را نیز کاهش می‌دهد.

تغذیه نقش کلیدی در کنترل وزن ایفا می‌کند. استفاده از مواد غذایی سالم و متعادل شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین‌های کم‌چرب و چربی‌های مفید می‌تواند به بدن کمک کند تا نیازهای تغذیه‌ای خود را تأمین کند، بدون آن‌که کالری اضافی دریافت کند. همچنین پرهیز از غذاهای فرآوری‌شده، قندها و چربی‌های ناسالم تأثیر چشمگیری در کنترل وزن دارد. نوشیدن آب کافی و رعایت نظم در وعده‌های غذایی نیز از عوامل مؤثر در مدیریت وزن هستند. افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، راحت‌تر وزن خود را کنترل می‌کنند. پس، یکی از جواب‌های صریح به سوال ورزش چه فایده ای دارد همین کنترل وزن است.

سلامت روان و آرامش ذهنی

سلامت روان و آرامش ذهنی از مهم‌ترین مزایای ورزش هستند که گاهی نسبت به فواید جسمانی آن کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. انجام فعالیت بدنی منظم نه‌تنها به تقویت عضلات و سلامت قلب کمک می‌کند، بلکه نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت روحی، کاهش اضطراب، استرس و افسردگی دارد. وقتی ورزش می‌کنیم، بدن ما هورمون‌هایی مانند اندورفین، سروتونین و دوپامین ترشح می‌کند که به‌طور طبیعی حس شادی، رضایت و آرامش را افزایش می‌دهند.

ورزش نوعی تخلیه‌ی روانی است که ذهن را از دغدغه‌ها و افکار منفی دور می‌کند. تمرینات هوازی مثل پیاده‌روی، دویدن یا شنا، به‌ویژه در فضای باز، باعث بهبود خلق‌وخو و افزایش تمرکز می‌شوند. حتی ورزش‌های ملایم‌تری مثل یوگا و تای‌چی، به دلیل تمرکز بر تنفس، کشش بدن و آرام‌سازی ذهن، تأثیر مستقیمی بر کاهش اضطراب و رسیدن به حالت تعادل روانی دارند.

پس اگر از خود بپرسیم ورزش چه فایده ای دارد، باید این تأثیرات روانی را نیز در نظر بگیریم.



بهبود کیفیت خواب

ورزش تأثیر قابل‌توجهی بر بهبود کیفیت خواب دارد و می‌تواند به افرادی که با مشکلات خواب مواجه هستند کمک زیادی کند. انجام فعالیت بدنی منظم، به‌ویژه ورزش‌های هوازی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا یا دوچرخه‌سواری، باعث می‌شود که بدن انرژی زیادی مصرف کند و در نتیجه، فرد به هنگام شب احساس خستگی و آرامش بیشتری داشته باشد. به همین دلیل، وقتی می‌پرسیم ورزش چه فایده ای دارد، پاسخ آن در بهبود خواب هم دیده می‌شود.

تقویت سیستم ایمنی بدن

ورزش‌های معتدل و منظم تأثیر زیادی در تقویت سیستم ایمنی دارند. ورزش باعث افزایش گردش خون و کمک به سلول‌های ایمنی در مبارزه با عفونت‌ها می‌شود. همچنین ورزش منظم می‌تواند به کاهش التهاب و استرس کمک کرده و عملکرد بهتر سیستم ایمنی را تسهیل کند. توصیه می‌شود ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا یا دوچرخه‌سواری را به صورت منظم انجام دهید. پس اگر باز هم بخواهیم بررسی کنیم ورزش چه فایده ای دارد، سلامت سیستم ایمنی یکی از پاسخ‌های واضح است.

افزایش طول عمر

ورزش به‌طور قابل‌توجهی بر افزایش طول عمر تأثیر دارد و تحقیقات علمی متعدد نشان داده‌اند که افرادی که به طور منظم فعالیت بدنی دارند، عمر طولانی‌تری نسبت به کسانی که کم تحرک هستند، خواهند داشت. ورزش به‌عنوان یک عامل پیشگیرانه و حمایتی در برابر بیماری‌ ها، نه‌تنها به افزایش طول عمر بلکه به بهبود کیفیت زندگی و سلامت عمومی کمک می‌کند. داشتن برنامه ورزشی منظم و متعادل یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین روش‌ها برای حفظ سلامتی و افزایش طول عمر است. این یک دلیل مهم دیگر برای پاسخ به سوال ورزش چه فایده ای دارد است.

بهبود عملکرد مغز و حافظه

ورزش تأثیر شگرفی بر بهبود عملکرد مغز و حافظه دارد. فعالیت بدنی منظم نه‌تنها به سلامت جسمی بدن کمک می‌کند، بلکه به بهبود عملکرد مغز و تقویت حافظه نیز می‌پردازد. تحقیقات علمی نشان داده‌اند که ورزش می‌تواند به رشد و تقویت مغز، بهبود تمرکز، افزایش حافظه و حتی پیشگیری از بیماری‌های عصبی کمک کند.

در نهایت، ورزش به‌عنوان یک عامل طبیعی و مؤثر در تقویت مغز، می‌تواند حافظه، یادگیری و عملکرد شناختی را بهبود بخشد. به‌طور کلی، انجام فعالیت بدنی منظم نه‌تنها به سلامت جسمی بلکه به تقویت سلامت مغز و بهبود کیفیت زندگی کمک می‌کند. در پاسخ به این پرسش که ورزش چه فایده ای دارد، باید این تأثیرات شناختی را نیز افزود.

تاثیر مثبت بر روابط اجتماعی

ورزش تأثیرات زیادی بر روابط اجتماعی دارد و می‌تواند به‌طور چشمگیری کیفیت این روابط را بهبود بخشد. چه در سطح فردی و چه در سطح گروهی، ورزش به‌عنوان یک ابزار اجتماعی عمل می‌کند و به تقویت ارتباطات، کاهش تنهایی، و ایجاد حس تعلق به یک جامعه کمک می‌کند. ورزش نه تنها به بهبود سلامتی جسمی و روانی کمک می‌کند بلکه ابزاری قدرتمند برای تقویت روابط اجتماعی و ایجاد پیوندهای جدید است. با مشارکت در فعالیت‌های ورزشی، افراد می‌توانند مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کرده و ارتباطات مثبتی با دیگران برقرار کنند که به‌طور چشمگیری کیفیت زندگی اجتماعی‌شان را بهبود می‌بخشد. این موضوع نیز یکی از ابعاد مهم پاسخ به سوال ورزش چه فایده ای دارد است.



ایجاد انضباط و برنامه‌ریزی

ورزش می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر انضباط و برنامه‌ریزی فردی داشته باشد. انجام منظم ورزش نیازمند ایجاد برنامه‌های دقیق و پایبندی به آن‌ها است که این امر به تقویت انضباط شخصی کمک می‌کند. افراد با ورزش منظم، خود را ملزم به رعایت زمان‌بندی‌های خاص می‌کنند که این موضوع باعث می‌شود در دیگر حوزه‌های زندگی نیز نظم بیشتری داشته باشند.

همچنین، ورزش باعث بهبود تمرکز و کاهش استرس می‌شود که به فرد کمک می‌کند تا به برنامه‌های خود پایبند بماند و کارهای روزانه‌اش را به طور مؤثرتر انجام دهد. این انضباط به مرور زمان به عادات مثبت تبدیل شده و می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش کارایی در سایر بخش‌های زندگی کمک کند. بنابراین وقتی می‌پرسیم ورزش چه فایده ای دارد، باید به تقویت مهارت‌های فردی نیز اشاره کرد.

کاهش خطر اعتیاد

ورزش می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر در کاهش خطر اعتیاد عمل کند. انجام فعالیت‌های بدنی منظم به طور طبیعی سطح هورمون‌های خوشایند مانند اندورفین را افزایش می‌دهد که احساس رضایت و سرزندگی را به فرد می‌بخشد.

این حس خوشایند می‌تواند به جای جستجو برای تسکین موقت از طریق مواد مخدر یا الکل، فرد را ترغیب به انتخاب رفتارهای سالم‌تر کند. همچنین، ورزش با ایجاد روتین و ساختار در زندگی فرد، به او کمک می‌کند تا از وقت آزاد خود به درستی استفاده کرده و از وارد شدن به دام وسوسه‌های منفی جلوگیری کند.

علاوه بر این، فعالیت‌های ورزشی می‌توانند فرد را در محیط‌های اجتماعی سالم قرار دهند که به تقویت روابط مثبت و حمایت‌های اجتماعی می‌انجامد و این عوامل به کاهش تمایل به مصرف مواد مخدر کمک می‌کند. این هم یکی دیگر از جنبه‌های مثبت در پاسخ به اینکه ورزش چه فایده ای دارد.

افزایش اعتماد به نفس

ورزش می‌تواند تأثیر زیادی بر افزایش اعتماد به نفس داشته باشد. زمانی که فرد به طور منظم ورزش می‌کند و پیشرفت‌های خود را در بهبود توانایی‌های جسمانی می‌بیند، احساس موفقیت و رضایت درونی در او تقویت می‌شود. این پیشرفت‌ها، هرچند کوچک، می‌تواند احساس توانمندی و شایستگی را در فرد ایجاد کند که باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شود. همچنین، ورزش به بهبود وضعیت فیزیکی بدن کمک می‌کند که می‌تواند تأثیر مثبتی بر تصویر ذهنی فرد از خود داشته باشد.

هنگامی که فرد احساس بهتری نسبت به ظاهر خود دارد، اعتماد به نفس او نیز افزایش می‌یابد. علاوه بر این، ورزش به عنوان یک عامل استرس‌زدا عمل می‌کند و می‌تواند احساس اضطراب را کاهش دهد، که این امر نیز به افزایش اعتماد به نفس فرد کمک می‌کند.

در نهایت، تجربه موفقیت در ورزش و توانایی غلبه بر چالش‌ها می‌تواند به فرد اعتماد به نفس بیشتری در سایر جنبه‌های زندگی بدهد. در نتیجه، پاسخ به سوال ورزش چه فایده ای دارد را باید در ارتقای عزت نفس هم جستجو کرد.

رشد مهارت‌های حرکتی در کودکان

ورزش و فعالیت‌های بدنی نقش حیاتی در رشد مهارت‌های حرکتی کودکان دارند. این فعالیت‌ها به تقویت مهارت‌های حرکتی بزرگ و کوچک کمک می‌کنند. مهارت‌های حرکتی بزرگ شامل حرکت‌هایی مانند دویدن، پریدن، دوچرخه‌سواری و شنا است که به تقویت عضلات بزرگ بدن و هماهنگی بین بخش‌های مختلف بدن می‌انجامد. در حالی که مهارت‌های حرکتی کوچک شامل حرکت‌هایی است که نیاز به دقت و کنترل بیشتری دارند، مانند نوشتن، بریدن با قیچی یا بازی با توپ‌های کوچک.

ورزش‌های متنوع می‌توانند به کودکان کمک کنند تا این مهارت‌ها را در محیط‌های مختلف تجربه کرده و به تدریج در آن‌ها تسلط پیدا کنند. علاوه بر این، فعالیت‌های بدنی باعث تقویت هماهنگی دست و چشم، تعادل، و انعطاف‌پذیری در کودکان می‌شوند.